скабіе́за
(н.-лац. scabiosa, ад лац. scabiosus = шорсткі)
травяністая расліна сям. варсянкавых з перыстым або рассечаным лісцем і шматлікімі дробнымі кветкамі ў галоўчатых суквеццях, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і, Паўд. Афрыцы і на Далёкім Усходзе; дэкаратыўная, меданосная, фарбавальная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
спа́ржа
(іт. sparagio, ад лац. asparagus < гр. asparagos)
травяністая расліна сям. лілейных з тонкім лускаватым лісцем і дробнымі жаўтавата-зялёнымі кветкамі, пашыраная ў розных кліматычных зонах, а таксама яе тоўстыя белыя падземныя парасткі, якія ўжываюцца ў ежу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фе́нхель
(ням. Fenchel, ад лац. foeniculum = кроп)
травяністая расліна сям. парасонавых з перыста-рассечаным лісцем і дробнымі жоўтымі кветкамі ў парасоніках, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і, Крыме, на Каўказе і ў Сярэд. Азіі; на Беларусі культывуецца як лекавая.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хандры́ла
(н.-лац. chondrilla, ад гр. chondrille)
травяністая расліна сям. складанакветных з прадаўгаватым лісцем і мяцёлчатым суквеццем, пашыраная ва ўмераных зонах; на Беларусі, пераважна на Палессі, расце на пясках у далінах рэк, барах і на абочынах дарог.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цытро́н
(іт. citrone, ад лац. citrus = лімоннае дрэва)
1) вечназялёная кустовая цытрусавая расліна сям. рутавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, а таксама буйны жоўты ці аранжавы плод гэтай расліны, падобны на лімон;
2) сорт цукерак з памадкаю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эльсго́льцыя
(н.-лац. elsholtzia)
травяністая расліна сям. ясноткавых з чаранковым лісцем і дробнымі лілова-пурпуровымі кветкамі ў густых коласападобных суквеццях, пашыраная пераважна ва Усх. Азіі; на Беларусі трапляецца адзін від паблізу жылля (народныя назвы — меліса, падтынная мята).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
абутыло́н
(н.-лац. abutilon, ад ар. aubutylun)
кустовая або травяністая расліна сям. мальвавых з буйным лісцем і адзіночнымі кветкамі аранжавага, чырвонага, жоўтага, белага колераў, пашыраная ў тропіках і субтропіках; дае грубае валакно; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная; канатнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ані́с
(н.-лац. anisum, ад гр. anison)
1) травяністая эфіраалейная расліна сям. парасонавых, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і, а таксама яе насенне, якое ўжываецца як прыправа;
2) сорт яблыні з сакаўнымі кісла-салодкімі яблыкамі, а таксама плод гэтай яблыні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
валісне́рыя
[н.-лац. vallisneria, ад іт. A. Vallisnieri = прозвішча іт. батаніка (памёр у 1730 г.)]
падводная травяністая расліна сям. жабнікавых са стужкападобным ярка-зялёным лісцем, пашыраная ў прэсных вадаёмах трапічных і субтрапічных зон; на Беларусі вядома як акварыумная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гамаме́ліс
(н.-лац. hamamelis, ад гр. hama = адначасова + melon = плод)
кустовая або дрэвавая расліна сям. гамамелідавых з зубчастым лісцем і ярка-жоўтымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Паўн. Амерыцы, Японіі, Кітаі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная і лекавая.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)