шчамлёткі, ‑аў; адз. няма.

1. Прыстасаванне для заціскання чаго‑н.

2. перан. Тое, што перашкаджае, скоўвае, пазбаўляе свабоды. // Бяда, нястача, цяжкае бядотнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Элі́зіум, ‑а, м. (з вялікай літары).

1. У антычнай міфалогіі — месца, дзе знаходзяцца цені (душы памёршых) абраннікаў багоў.

2. перан. Уст. паэт. Рай.

[Лац. Elysium з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвака́т

(лац. advocatus)

1) юрыст, які абараняе інтарэсы абвінавачанага на судзе; абаронца;

2) перан. той, хто заступаецца за каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ана́лы

(лац. annales)

1) запісы гістарычных падзей у храналагічным парадку ў Стараж. Рыме і сярэдневяковай Еўропе;

2) перан. наогул запісы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бунт

(польск. bunt, ад ням. Bund = звязак)

1) стыхійнае паўстанне, мяцеж;

2) перан. пратэст, абурэнне;

3) уст. звязак, кіпа; стос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

буфо́н

(фр. bouffbn, ад іт. buffbne)

1) акцёр, які выконвае камічныя ролі ў аперэтках і вадэвілях;

2) перан. жартаўнік, штукар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дысгармо́нія

(ад дыс- + гармонія)

1) адсутнасць або парушэнне музычнай гармоніі, немілагучнасць; 2) перан. разлад, разыходжанне чаго-н. з чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ераты́к

(гр. hairetikos)

1) адступнік ад догматаў пануючай рэлігіі, паслядоўнік ерасі;

2) перан. той, хто адступае ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зандзі́раваць

(фр. sonder)

1) даследаваць пры дапамозе зонда (напр. з. рану);

2) перан. папярэдне выясняць якое-н. пытанне; разведваць, распытваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кабалі́стыка

(ад кабала​2)

1) магічныя ўяўленні і абрады ў яўрэяў, звязаныя з кабалой ;

2) перан. што-н. заблытанае, незразумелае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)