растармасі́ць, ‑машу, ‑мосіш, ‑мосіць; зак., каго-што.
Разм. Тармосячы, разбудзіць, раскатурхаць. Растармасіць соннага. // перан. Вывесці са стану вяласці, раўнадушша; расшавяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)