патлумі́ць, ‑тлумлю, ‑тлуміш, ‑тлуміць; зак., каго-што.

Разм.

1. Затлуміць усіх, многіх.

2. і без дап. Тлуміць некаторы час. Патлуміць галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Разм. Торкаць час ад часу. Паторкваць за вяроўку. Рыба паторквае кручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плагія́т, ‑у, М ‑яце, м.

Выдача чужога твора за свой або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора без спасылкі на аўтара.

[Ад лац. plagiatus — выкрадзены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рта-фра́нка, нескл., н.

Порт, горад або прыморскі раён, у межах якога ўвоз і вываз замежных тавараў робіцца без аплаты пошлін.

[Іт. porto franco — свабодны порт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.

2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. Смажачы, давесці да поўнай гатоўнасці. Прасмажыць сала.

2. і без дап. Смажыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.

1. Паставіць штамп на чым‑н. Праштампаваць пісьмы.

2. і без дап. Штампаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштэмпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Паставіць штэмпель. Праштэмпеляваць пісьмо.

2. і без дап. Штэмпеляваць некаторы час. Праштэмпеляваў больш гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праэкзаменава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго.

1. Прыняць экзамен у каго‑н. Праэкзаменаваць вучняў.

2. і без дап. Экзаменаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́мба, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая дапускае прымяненне болевых прыёмаў і дазваляе перамагаць больш моцнага або ўзброенага праціўніка; самаабарона без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)