патанчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патанчаць — патанчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́нчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патончваць — патанчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патройваць — патроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патухаць — патухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пацягваць, пацягвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацясне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пацясняць — пацясніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачашчэ́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пачашчацца — пачасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паяўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паяўляцца — паявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеленгава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пеленгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеленга́цыя, ‑і, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пеленгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)