Во́міт ’рвота’ (Нас.). Запазычанне з польск. womit ’тс’, якое з лац. vomitio ’рваць’ (Кюне, Poln., 115). Гл. ваміт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́гляд ’від, знешнасць’ (Байк. і Некр.); ’погляд’ (Нас.); ’знешнасць’ (Касп., Гарэц.). Утворана ад выгляда́ць ’вызіраць; мець выгляд’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́караніць (БРС, Гарэц., Нас., Шат., Бяльк.). Рус. вы́коренить, укр. ви́коренити, польск. wykorzenić і г. д. Да корань (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Віпціннік ’вінаграднік, гароднінны сад’ (Нас., гіст.). Няясна. Магчыма, звязана з. літ. vìpti ’крывіцца, адтапырвацца’, ст.-прус. wipis ’галіна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ака́сываць ’мець перавагу ў чым-небудзь, над кім-небудзь’ (Нас.), акаснуць ’падужаць’ (Бяльк.). Параўн. рус. косать ’біць, караць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ба́рхатавы ’аксамітавы’ (Нас.). Утварэнне ад ба́рхат ’аксаміт’ (параўн. ст.-бел. бархат ’тс’, рус. ба́рхат, гл. Фасмер, 1, 129).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бо́рацца ’бароцца’ (Касп.), ’бадацца’ (Сцяшк. МГ), бо́рыцца (Нас.), бо́ріцца (Бяльк.). Гл. баро́цца. Формы тыпу бо́рацца маюць секундарны націск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бро́ніць ’бараніць, забараняць і г. д.’ (Нас.). Паланізм. Параўн. ст.-бел. бронити ’бараніць, абараняць’ < польск. bronić (Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абясці́ць ’абвясціць’ (Нас.), ’абяцаць’ (Шат.) да ob‑věstiti, věstь < *vět‑tь. Параўн. другое значэнне пад уплывам абяцаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адзеву́ліць ’здзівідь, абмарочыць, ашукаць’ (Нас.), ададзівуліць (словаўтваральная мадэль, як у абакуліць). Магчыма, кантамінацыя з дзявуля дзяўчынка’. Гл. аздзівяліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)