Аціля́кавацца ’надта марудзіць, абыякава адносіцца да справы’ (Янк. Мат.), ацялякаваць, ацялякавацца ’марудзіць’ (КСП), ацілягавацца ’марудзіць, нядбайна адносіцца да працы’ (КЭС, лаг.), ацялягвацца ’рабіць нешта павольна’ (мядз., Цыхун, вусн. паведамл.), аціляка ’марудная, павольная ў справе асоба’ (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Магчыма, запазычанне з літоўскай мовы, параўн. atsilìkti, atsiliẽkti ’адстаць, адставаць’, зваротны прыставачны дзеяслоў ад lìkti, liẽka ’аставацца, астацца’, крыніцай запазычання магла быць форма 3‑й ас. адз. л. atsiliẽka (адносна апошняй формы гл. Атрэмбскі, Gramatyka, 209), параўн. аціляка, з пазнейшым расшырэннем адыменнай дзеяслоўнай асновы суфіксам ‑ва‑, параўн. прастарэка ’балбатун’ — прастарэкаваць ’гаварыць лухту, балбатаць’, варыянтнасць у корані слова тлумачыцца фанетычна: а замест і ў выніку прыпадабнення складоў, г замест к як вынік азванчэння ў інтэрвакальным становішчы, параўн. дыял. стага́н, ’шклянка’ і інш. У карысць такой версіі сведчаць і лінгвагеаграфічныя даныя, аднак яны не пярэчаць і іншай версіі: ацялякавацца ад целекаваты, у сваю чаргу ўтворанага ад вядомага з гаворак на беларуска-літоўскім паграніччы і паўночна-ўсходніх польскіх гаворак цяляк (cielak) цяля; дурнаваты, няразвіты хлопец’, раней таксама ’пастух цялят; гультай, разява’. Больш праблематычнай здаецца сувязь з полац. цюлёгаць ’квэцаць, рабіць абы-як’ (Садоўскі, вусн. паведамл.), польск. ciulać ’марудна і абы-як рабіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sum​2 [sʌm] v. склада́ць

sum up [ˌsʌmˈʌp] phr. v. падво́дзіць вы́нік, падсумо́ўваць;

sum smb./smth. up рабі́ць высно́вы;

sum up strength сабра́ць сі́лы

♦

to sum up караце́й ка́жучы, адны́м сло́вам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prohibit [prəˈhɪbɪt] v. fml

1. забараня́ць;

prohibit smb. from doing smth. забараня́ць каму́-н. рабі́ць што-н.;

Smoking is strictly prohibited inside the factory. На фабрыцы курыць строга забаронена.

2. перашкаджа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cue​1 [kju:] n.

1. theatre рэ́пліка

2. намёк

♦

give smb. a cue намякну́ць/падказа́ць каму́-н., што рабі́ць або́ гавары́ць;

take one’s cue from smb. зразуме́ць чый-н. намёк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

veer [vɪə] v.

1. мяня́ць напра́мак; паваро́чваць, рабі́ць віра́ж

2. рапто́ўна змяні́ць (думку, паводзіны і да т.п.);

He veers about like a weather cock. Ён як флюгер (не мае цвёрдых перакананняў).

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verve [vɜ:v] n. fml выра́знасць, я́ркасць (выканання, апісання і да т.п.);

do smth. with ver ve рабі́ць што-н. з энтузія́змам;

The per for mance lacked verve. Спектакль прайшоў без уздыму.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wírkung

f -, -en

1) дзе́янне, уплыў

in ~ tréten* — уступі́ць у дзе́янне [у сі́лу]

in ~ sétzen — прыве́сці ў дзе́янне

séelische ~ — мара́льны ўплыў

~ áusüben — уплыва́ць, рабі́ць уплыў

séine ~ tun* — рабі́ць свой уплыў

2) эфе́кт, вы́нік

◊ Úrsache und ~ — прычы́на і вы́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

mars

м. грозны выраз твару; суровасць, строгасць;

z ~em na czole — суровы;

robić ~a — рабіць грозны твар; хмурыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Выціна́ць ’найграваць, напяваць’ (БРС); ’патончвацца ў ігры, спеве’ (Касп.); ’пець не словамі, а мелодыяй’ (Бір. Дзярж.), вытнуць ’выдатна сыграць на чым-небудзь’ (Сцяшк.). Укр. витина́ти ’высякаць, выразаць’; ’рабіць што-небудзь з запалам, з сілай (витина́ти гопака)’, польск. wycinać ’тс’. Да тнуць, цінаць (гл.). У семантычных адносінах параўн. рус. откалывать (трепака).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Плох ’хворы’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ); плохі ’благі, кепскі’, ’слабы, хворы, хваравіты’, плохшы ’торты’ (Нас., Сл. ЛЗБ, Ян., ТС), ’разбэшчаны’ (Ян.), плоха ’дрэнна, млосна’ (Сцяшк. МГ, Сл. ПЗБ, Ян.), ’кепска, дрэнна (рабіць што-н.)’ (Бяльк.), плохвійа ’пустая, неўрадлівая зямля’ (ТС). Да плахі (гл.). Сюды ж: плашэць ’прыходзіць у торты стан’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)