чу́ліць
‘расчульваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чу́лю |
чу́лім |
| 2-я ас. |
чу́ліш |
чу́ліце |
| 3-я ас. |
чу́ліць |
чу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
чу́ліў |
чу́лілі |
| ж. |
чу́ліла |
| н. |
чу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чу́ль |
чу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чу́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шва́біць
‘швабіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шва́блю |
шва́бім |
| 2-я ас. |
шва́біш |
шва́біце |
| 3-я ас. |
шва́біць |
шва́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
шва́біў |
шва́білі |
| ж. |
шва́біла |
| н. |
шва́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шва́б |
шва́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шва́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шмульга́ць
‘церці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шмульга́ю |
шмульга́ем |
| 2-я ас. |
шмульга́еш |
шмульга́еце |
| 3-я ас. |
шмульга́е |
шмульга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
шмульга́ў |
шмульга́лі |
| ж. |
шмульга́ла |
| н. |
шмульга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шмульга́й |
шмульга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шмульга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпількава́ць
‘шпількаваць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шпільку́ю |
шпільку́ем |
| 2-я ас. |
шпільку́еш |
шпільку́еце |
| 3-я ас. |
шпільку́е |
шпільку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
шпількава́ў |
шпількава́лі |
| ж. |
шпількава́ла |
| н. |
шпількава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шпільку́й |
шпільку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шпільку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
штрафану́ць
‘аштрафаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
штрафану́ |
штрафанё́м |
| 2-я ас. |
штрафане́ш |
штрафаняце́ |
| 3-я ас. |
штрафане́ |
штрафану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
штрафану́ў |
штрафану́лі |
| ж. |
штрафану́ла |
| н. |
штрафану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
штрафані́ |
штрафані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
штрафану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
штудыява́ць
‘штудзіраваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
штудыю́ю |
штудыю́ем |
| 2-я ас. |
штудыю́еш |
штудыю́еце |
| 3-я ас. |
штудыю́е |
штудыю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
штудыява́ў |
штудыява́лі |
| ж. |
штудыява́ла |
| н. |
штудыява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
штудыю́й |
штудыю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
штудыю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напе́рад, прысл. і прыназ. з Д.
1. прысл. У напрамку перад сабой; у напрамку руху.
Зрабіць крок н.
Глядзець н.
2. перан. У будучыню.
Жыццё кліча нас н.
3. прысл. Раней часу, раней за што-н. іншае (разм.).
Пахваліцца н.
4. прысл. Раней вызначанага тэрміну, авансам.
Узяць плату н.
5. у знач. выкл. Ужыв. як каманда рухацца ў напрамку перад сабой. «Н.!» — скамандаваў камбат.
6. прыназ. з Д. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, на лінію руху якіх ці ў напрамку перад якімі хто-, што-н. выходзіць, выбягае і пад.
Забегчы н. каму-небудзь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абы-дзе, дзе-небудзь; дзе папала, усё роўна дзе (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Лэхнуць ’быць адданым каму-небудзь, прападаць за кім-небудзь, вельмі любіць што- або каго-небудзь’ (стаўб., Жыв. сл.). Да лахаць 1 (гл.). З прычыны экспрэсіўнасці ‑а‑ > ‑э‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Няха́цца (няхацьца) ’нянчыцца, займацца чым-небудзь дзеля забавы; мець любоўныя дачыненні’, няханне ’забава з чым-небудзь; маруднае выкананне чаго-небудзь’ (Нас.). Відаць, «спешчаная» форма ад нянчыцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)