саката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак.

1. Пра курэй: кудахтаць, утвараць сокат; пра насякомых, птушак: стракатаць, утвараць строкат.

Сакочуць куры.

Трывожна стракатала сарока.

2. Часта стукаць, страляць, трашчаць.

У лесе сакаталі кулямёты.

3. перан. Вельмі хутка, не сціхаючы, гаварыць (разм.).

|| наз. саката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камло́т

(фр. camelot)

тканіна з вярблюджай або авечай воўны часта з прымессю баваўняных нітак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніста́гм

(гр. nistagmos = дрымота)

мед. міжвольныя рухі вочных яблыкаў, якія часта паўтараюцца; дрыжанне вачэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шансанье́

(фр. chansonnier)

французскі эстрадны спявак, выканаўца шансонаў 2, часта аўтар тэксту і музыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bird of passage

1) пералётная пту́шка

2) informal чалаве́к, які́ ча́ста мяня́е ме́сца по́быту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Разныкаць ’вымусіць часта згінацца’ (Юрч. СНЛ). Да ны́каць 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разлётацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць лётаць часта, не спыняючыся; разлятацца ​2. Самалёты разлёталіся — гудуць і гудуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

handout [ˈhændaʊt] n.

1. (часта зневажальна) мі́ласціна

2. тэкст зая́вы для дру́ку, прэс-рэлі́з

3. інфарма́цыя, яка́я распаўсю́джваецца; рэкла́мная лісто́ўка, праспе́кт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uncommon [ʌnˈkɒmən] adj.

1. незвыча́йны, рэ́дкі;

It is not uncommon. Так даволі часта бывае.

2. fml надзвыча́йны;

uncommon likeness надзвыча́йнае падабе́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэ́дкасць, -і, ж.

1. гл. рэдкі.

2. Рэдкая з’ява.

Жывыя кветкі на Поўначы — вялікая р.

3. Рэдкі прадмет, музейная, антыкварная рэч.

Бібліяграфічная р.

Калекцыя рэдкасцей.

◊

На рэдкасць — аб кім-, чым-н. выключным, рэдкім.

Дні стаялі на рэдкасць халодныя.

Не рэдкасць — звычайна, часта бывае.

Такія выпадкі — не рэдкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)