электро́ліз
(ад электра- + -ліз)
хімічны працэс распаду рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго электрычнага току.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гідрагеахі́мія
(ад гідра- + геахімія)
раздзел гідрагеалогіі, які вывучае хімічны састаў гідрасферы і геахімічныя працэсы, што працякаюць у ёй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
э́рбій
(н.-лац. erbium, ад шв. Ytterby = назва шв. горада)
хімічны элемент, бліскучы метал, які належыць да лантаноідаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ва́дкасць, ‑і, ж.
1. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца. Бутэлька з вадкасцю.
2. Уласцівасць вадкага.
•••
Бардоская вадкасць — хімічны сродак, які выкарыстоўваецца для барацьбы з грыбковымі і бактэрыяльнымі хваробамі раслін.
Спіннамазгавая вадкасць — вадкасць, якая напаўняе ў пазваночных жывёл і ў чалавека поласці спіннога і галаўнога мозгу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фо́сфар, ‑у, м.
Хімічны элемент, які адыгрывае важную ролю ў жыццядзейнасці жывёл і раслін, існуе ў трох разнавіднасцях. Белы фосфар. Чырвоны фосфар. Чорны фосфар. // Разнавіднасць гэтага элемента — воскападобнае самаўзгаральнае, вельмі ядавітае рэчыва, якое свеціцца ў цемнаце. / у перан. ужыв. Выскачыў з бярлогі сумны воўк, Ад голаду сухі, бы корч, І пырснуў фосфарам вачэй. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амеры́цый
(н.-лац. americium, ад англ. America = Амерыка)
штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент, які адносіцца да актыноідаў, серабрысты метал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вана́дый
(н.-лац. vanadium, ад ст.-сканд. Vanadis = імя старажытнаскандынаўскай багіні прыгажосці)
хімічны элемент, тугаплаўкі метал светла-шэрага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
і́ндый
(н.-лац. indium, ад лац. indicum = сіняя фарба)
хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру, мякчэйшы за свінец.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
element
[ˈelɪmənt]
n.
1) элемэ́нт -а m. (і хімі́чны); кампанэ́нт, складо́вая ча́стка
2) стыхі́я f.
the four elements — зямля́, вада́, паве́тра й аго́нь
3) атачэ́ньне, акружэ́ньне n.; асяро́дзьдзе n.
to be in one’s element — быць у сваёй стыхі́і
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
акты́ній
(н.-лац. actinium, ад гр. aktis, -inos = прамень)
радыеактыўны хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які здабываецца з уранавай руды.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)