нео́н, ‑у,
Хімічны элемент, газ без колеру і паху (выкарыстоўваецца для напаўнення электрычных лямпачак, у сігнальных, рэкламных і пад. асвятляльных прыладах).
[Ад грэч. néos — новы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)