Трасцё ‘трыснёг, чарот’ (Тур., Сл. ПЗБ), ‘тонкія пласцінкі ў бёрдзе’ (Бяльк., Мат. Гом., Сл. ПЗБ), трасце́ ‘тс’ (Скарбы, Мат. Гом., Сл. ПЗБ). Гл. трысцё.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

башыбузу́к

(тур. bašybozuk)

1) салдат нерэгулярных турэцкіх войск у 18—19 ст.;

2) перан. грубы, бязлітасны, жорсткі чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

газы́р

(тур. hazir, ад ар. hazīr = гатовы, прыгатаваны)

адно з патронных гнёзд, нашытых радамі на грудной частцы чэркескі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імбры́чак

(польск. imbryczek, ад imbryk < тур. ibrik, ад ар. ibrik = збан для вады)

уст. чайнік для заваркі чаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карака́л

(фр. caracal, ад тур. karakulah = чорнавухі)

драпежная млекакормячая жывёла сям. кашэчых, пашыраная ў пустынях Афрыкі і Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кенды́р

(тур. kendir = каноплі)

травяністая расліна сям. барвенкавых, пашыраная пераважна ў субтропіках, валакно якой выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

санджа́к

(тур. sanćak)

1) ваявода ў султанскай Турцыі;

2) адміністрацыйна - тэрытарыяльная адзінка ў Турцыі 19 — пач. 20 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фунду́к

(тур. funduk)

від ляшчыны, ляшчыннік, які расце на поўдні, а таксама арэхі, плады гэтай расліны; ламбардскі арэх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ятага́н

(тур. jatagan)

сякучая халодная зброя з выгнутым лязом, распаўсюджаная ад 16 ст. у туркаў, арабаў і персаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Саза́н ’рачная прамысловая рыба сямейства карпавых’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Жук., Інстр. 2). Рус., укр. саза́н. З тур., казах. sazan ’тс’ (Міклашыч, 289; Фасмер, 3, 545).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)