spiteful [ˈspaɪtfəl] adj. зло́сны; нядобразычлі́вы; зласлі́вы, злапа́мятны;

be spiteful against smb. зло́снічаць су́праць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гвалто́ўна прысл

1. (супраць волі) gewáltsam, mit Gewált;

2. (раптоўна, нечакана) únerwartet; únvermutet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

апалчы́цца (супраць каго-н, чаго-н) lósziehen* vi (s), áufgebracht sein (gegen A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

асабі́ста прысл persönlich, selbst;

я асабі́ста су́праць ich für méine Persón bin dagégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

react

[riˈækt]

v.i.

1) рэагава́ць

2) хімі́чна дзе́яць, уступа́ць у рэа́кцыю

to react against — рэагава́ць супраць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Супро́ць. Гл. супраць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агрэ́сія, -і, ж.

1. Дэструктыўныя паводзіны або форма адносін, якія наўмысна прычыняюць шкоду інш. асобам, аб’ектам нападзення.

А. падлеткаў.

2. Паводле міжнароднага права незаконнае прымяненне ўзброенай сілы адной дзяржавай супраць суверэнітэту, тэрытарыяльнай недатыкальнасці або палітычнай незалежнасці другой дзяржавы.

Імперыялістычная а.

|| прым. агрэсі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

проціпаста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., каго-што, каму-чаму.

1. Параўнаць, указаўшы на розніцу, процілегласць прымет аднаго і другога.

П. новае мысленне ўстарэлым поглядам.

2. Процідзейнічаючы, накіраваць супраць каго-, чаго-н.

П. насіллю ўзброеную сілу.

|| незак. проціпастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. проціпастаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

багабо́рац, ‑рца, м.

Кніжн. Той, хто змагаецца супраць бога і рэлігійных догматаў. Мы — першыя ў свеце Разведчыкі будучыні, Наватары, багаборцы, Шчасця людскога Нястомныя творцы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анархі́зм, ‑у, м.

Дробнабуржуазная рэакцыйная палітычная плынь, якая адмаўляе неабходнасць дзяржаўнай улады, ролю партыі рабочага класа і выступае супраць арганізаванай палітычнай барацьбы за дыктатуру пралетарыяту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)