ранго́ўт, -а, М -го́ўце, м. (спец.).
Сукупнасць драўляных або стальных прыстасаванняў на судне, якія служаць для пастаноўкі і расцягвання парусоў, падымання цяжараў, падачы сігналаў.
|| прым. ранго́ўтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лексікаграфія,
раздзел мовазнаўства; сукупнасць слоўнікаў, блізкіх паводле жанру.
т. 9, с. 194
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лексікаграфія,
раздзел музыказнаўства; сукупнасць музычных даведнікаў і слоўнікаў.
т. 9, с. 195
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пыл,
сукупнасць завіслых у паветры дробных цвёрдых часцінак.
т. 13, с. 150
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
алгары́тм, ‑у, м.
Сукупнасць правіл, якія вызначаюць змест і паслядоўнасць аперацый рашэння задач адпаведнага класа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іспані́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Сукупнасць навук, якія вывучаюць мову, літаратуру і культуру іспанцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёкана́л, ‑а, м.
Сукупнасць радыётэхнічных установак, прызначаных для перадачы і прыёму інфармацыі па пэўнай трасе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разліне́йка, ‑і, ДМ ‑нейцы, ж.
Сукупнасць ліній; спосаб, якім разлінеена папера. Вузкая разлінейка паперы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
русі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Сукупнасць навук, якія вывучаюць рускую мову, літаратуру і культуру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэало́гія, ‑і, ж.
Сукупнасць метадаў даследавання плыні і дэфармацыі рэальных асяроддзяў (вадкасцей, дысперсных сістэмі пад.).
[Ад грэч. rhéos — плынь і logos — навука.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)