этыяля́цыя
(ад фр. étioler = рабіць бледным)
страта раслінамі зялёнай афарбоўкі (хларафілу) пры вырастанні іх у цемнаце або ва ўмовах недастатковага асвятлення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
deprivation
[,deprɪˈveɪʃən]
n.
1) пазбаўле́ньне n.
a deprivation of civil rights — пазбаўле́ньне право́ў асо́бы
2) стра́та f.; няго́ды pl., матэрыя́льная няста́ча
to suffer great deprivation — цярпе́ць вялі́кую няста́чу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Куса́ць ’хапаць, раніць зубамі’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах., ТС, Касп., Сержп. Пр., Яруш.). Укр. кусати, рус. кусать ’тс’, балг. късам, серб.-харв. ку́сати, славен. kósiti ’тс’, польск. kąsać, чэш. kousati, славац. kúsať, в.-луж. kusać, н.-луж. kusac ’тс’. Прасл. kǫsati ўтворана ад kǫsъ (< *kǫdsъ). Параўн. літ. ką́sti, kándu ’кусаць’, лат. kuôst, kuôdu ’тс’. Іншыя індаеўрапейскія паралелі менш надзейныя. У даным выпадку назіраецца страта першаснага дзеяслова (як гэта характэрна для славянскіх моў) і замена яго адыменным дзеясловам (Бернекер, 601; Траўтман, 116).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дэгуманіза́цыя
(ад дэ- + гуманізацыя)
пазбаўленне гуманістычнага пачатку, гуманістычнай сутнасці; страта светапогляду, заснаванага на справядлівасці, павагі да асобы, увагі да індывідуальных уласцівасцей чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алексі́я
(н.-лац. alexia, ад гр. а- = не + leksis = слова)
мед. страта здольнасці чытаць з прычыны ачаговага паражэння галаўнога мозгу; часта спалучаецца з аграфіяй і афазіяй.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
уце́чка ж
1. спец Áusfließen n -s, Ábfließen n -s, Síckern n -s (вадкасці); Áusströmen n -s (газа); Ábleitung f - (тока);
2. камерц Leckáge [-ʒə] f -, -n;
3. тэх (страта) Léckverlust m -(e)s, -e, Verlust m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
damage
[ˈdæmɪdʒ]
1.
n.
1) шко́да f., пашко́джаньне, пакале́чаньне n.
2) informal кошт -у m., выда́так, стра́та f.
2.
v.t.
шко́дзіць; псава́ць; кале́чыць
3.
v.i.
псава́цца, быць пашко́джаным
•
- damages
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дэзарыента́цыя
(фр. désorientation)
1) страта правільнай арыентацыі, правільнага ўяўлення аб часе і прасторы;
2) увядзенне ў зман каго-н. шляхам памылковай, няправільнай інфармацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэпатрыятыза́цыя
(ад дэ + гр. patria = радзіма)
1) адмаўленне ад любові да радзімы, страта прывязанасці да яе;
2) ідэйны рух, накіраваны супраць патрыятычнага выхавання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
атрафі́я
(гр. atrophia = завяданне)
1) страта жыццяздольнасці якога-н. органа, часткі арганізма (напр. а. мышцы);
2) перан. прытупленне, аслабленне якой-н. уласцівасці, якасці, здольнасці (напр. а. сумлення).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)