электрасвятло́, ‑а, н.

Электрычнае святло, электрычнае асвятленне. Электрасвятло з-пад прыкрытага газетай абажура падала на зялёную паперу, якой быў засланы стол, з раскіданымі на ёй, спісанымі і чыстымі, белымі лісткамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábblenden

vt

1) маскірава́ць (святло), зацямня́ць

2) прыглуша́ць (музыку); аўта прытушы́ць фа́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánmachen

vt

1) прымацо́ўваць, прыла́джваць

2) запа́льваць (святло)

3) гатава́ць, запраўля́ць (ежу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurückstrahlen

1.

vt адбіва́ць (святло і г.д.)

2.vi (s) адбіва́цца, адлюстро́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

люміна́л

(н.-лац. luminalis, ад лац. lumen = святло)

лякарства, якое ўжываецца пры бяссонніцы і іншых хваробах нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

люміта́йп

(ад лац. lumen = святло + англ. tipe = адбітак)

электронная аднаапаратная літарапраекцыйная лагічная машына; забяспечвае атрыманне фотанабору шрыфтамі кегелю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фотаге́н

(ад гр. phos, -otos = святло + -ген)

уст. мінеральнае масла, атрыманае перагонкай нафты, смалы, якое ўжывалася для асвятлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́ключыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

1. Перастаць удзельнічаць у чым‑н. Выключыцца з жыцця калектыву. Выключыцца з гульні.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць дзейнічаць адключыўшыся. Святло выключылася. Матор выключыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыліндры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыліндра, уласцівы цыліндру (у 1 знач.). Цыліндрычная форма. Цыліндрычная паверхня. □ Дзянісаў запаліў святло і чартыхнуўся, зваліўшы цыліндрычную, зробленую з металічнай і частай сеткі клетку. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотагені́чны

(ад гр. phos, -otos = святло + genos = род, паходжанне)

які мае выразныя рысы, што добра перадаюцца на фотаздымку, кінаплёнцы (напр. ф. твар).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)