цы́ркульны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цыркуля. Цыркульная ножка.
2. Які мае форму акружнасці, круга; які ўяўляе сабой частку круга. Цыркульная зала. Цыркульны франтон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загарадзі́ць
1. (абгарадзіць) umzäunen vt;
2. (перагарадзіць) verspérren vt, verstéllen vt;
3. (затуліць сабой святло) j-m im Licht stéhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зразуме́ла
1. прысл verständlich;
гэ́та само́ сабо́й зразуме́ла das ist sélbst verständlich;
2. пабочн. слова разм sélbstverständlich; es verstéht sich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
само́ мест. опред., ср. само́; см. сам 1;
◊ гэ́та гаво́рыць с. за сябе́ — э́то говори́т само́ за себя́;
с. сабо́й (разуме́ецца) — само́ собо́й (разуме́ется)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
шчаці́ніцца, ‑ніцца; незак.
Падымацца ўгору, уставаць тарчма. Гэта быў стары дзед з жоўтым, як воск, тварам, на якім шчацінілася сівая няголеная барада. Арабей. // перан. Стаяць шчаціннем, нагадваць сабой шчацінне. Крыху зводдаль, ад лесу, шчацініўся малады хвойнічак. Ваданосаў. На мурожных грудах чарнеў пасохлы дзяцельнік і малачайнік, шчацініўся рэдкі сівец. С. Александровіч. // перан. Быць пакрытым чым‑н. калючым, што нагадвае сабой шчацінне. Палеткі шчацініліся калючым іржэўнікам. Дудо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тара́нчыць ’траціць’ (Ян.), ’балбатаць’ (мсцісл., Нар. ск.), тарэ́нчыць ’несці што-небудзь аб’ёмнае і цяжкае перад сабой’ (лаг., Гіл.). Да тара́чыць (гл.) з экстэнсіўнай назалізацыяй; значэнне ’балбатаць’ ад тарачы́ць (гл.), магчыма, пад уплывам фразеалагізма тараны варыць ’гаварыць без толку’ (гом., Полымя, 1978, 5, 255).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
right3 [raɪt] v.
1. выпраўля́ць; аднаўля́ць справядлі́васць;
right the oppressed абараня́ць правы́ прыгне́чаных;
That is a fault that will right itself. Гэта выправіцца само сабой.
2. выпро́стваць; выраўно́ўваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
míttragen
* vt
1) насі́ць з сабо́й
2)
mítgetragen wérden — быць захо́пленым [натхнёным] (чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bezähmen
1.
vt утаймо́ўваць
2.
(sich) авало́даць сабо́й, узя́ць сябе́ ў ру́кі, супако́іцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vórschreiben
* vt зага́дваць, прадпі́сваць
ich lásse mir nichts ~ — я не дазво́лю сабо́й кама́ндаваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)