прыша́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Падагнаць металічныя паверхні адну да адной шабраннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Схіліць каго‑н. да дабраты, шчодрасці, добрых учынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семафо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Сігналізаваць (флажкамі, сігнальным апаратам і пад.). Семафорыць рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устапы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Падняць уверх валасы, шэрсць, шчаціну і пад.; натапырыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grben

*

1.

vt

1) капа́ць, рыць

in die rde ~ — рыць зямлю́

2) (nach D) шука́ць (у зямлі – руду і г.д.)

2.

(sich) зако́пвацца, зарыва́цца

sich ins Gedächtnis ~ — запа́сці ў па́мяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Рытуўё ’чаранок у рыдлёўцы’ (Бяльк.). Варыянт слова *рытауё, утворанага ад рыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кны́саць ’варочаць, рыць’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. knisti. Гл. таксама кнойсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падсква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што і чаго.

Прыгатаваць для ежы сквараннем. Падскварыць крыху сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размахры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Зрабіць махрыстым, ператварыць у махры. Размахрыць канцы ручніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціхамі́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Разм. Прымусіць весці сябе ціха; супакоіць. Сціхамірыць буянаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)