актыно́іды
(ад н.-лац. actinium = актыній + -оід)
радыеактыўныя хімічныя элементы, якія ў перыядычнай сістэме Мендзялеева размешчаны пасля актынію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гіпатала́мус
(ад гіпа- + таламус)
аддзел галаўнога мозга, размешчаны пад зрокавымі буграмі, у якім знаходзяцца цэнтры вегетатыўнай нервовай сістэмы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лантані́ды, лантано́іды
(ад лантан + гр. eidos = выгляд)
хімічныя элементы, якія ў перыядычнай сістэме элементаў Мендзялеева размешчаны за лантанам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
праксіма́льны
(ад лац. proximus = найбліжэйшы)
анат. размешчаны бліжэй да сярэдняй плоскасці цела (напр. п. аддзел сасуда); проціл. дыстальны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сэптако́рд
(ад лац. septimus = сёмы + акорд)
музычны акорд з чатырох рознаіменных гукаў, якія могуць быць размешчаны па тэрцыях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ле́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Размешчаны з таго боку цела, дзе знаходзіцца сэрца; проціл. правы. Левая нага. Левае вуха. □ Пані Мар’я левай рукой трымала перад сабой разгорнутую кнігу, а ў правай — ручку. Брыль. // Размешчаны з боку той рукі, якая бліжэй да сэрца. Левы бок тулава. □ Па правай руцэ цягнуўся ельнік уперамешку з маладымі хвоямі, а з левага боку пачынаўся бярэзнік. Колас. // Размешчаны з боку левай рукі, па левы бок, калі стаць тварам у напрамку руху, цячэння і пад. Вада ў рацэ разлілася шырока, залівала ўвесь нізкі левы бераг. Чорны.
2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя (ад левага боку парламенцкай залы, дзе па традыцыі размяшчаюцца члены радыкальных і рэвалюцыйных партый). Левая фракцыя парламента. Газеты левага напрамку. / у знач. наз. ле́выя, ‑ых. Пра людзей.
3. Які прыкрывае рэвалюцыйнай фразай дробнабуржуазную сутнасць; апартуністычны. Левы ўхіл. Левы эсэр. / у знач. наз. ле́выя, ‑ых. Пра людзей.
•••
Устаць з левай нагі гл. устаць.
Як левая нага хоча гл. нага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раўнале́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Размешчаны ў адным кірунку з чым‑н.; які па ўсёй сваёй даўжыні знаходзіцца на роўнай адлегласці ад чаго‑н. Раўналежныя лініі. □ Тут якраз ішла вялікая грунтавая дарога, раўналежная да шашы. Чорны.
2. Які супадае з іншым; аднолькавы. Раўналежныя з’явы. Раўналежныя тэксты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трапі́чны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тропікаў; размешчаны ў тропіках. Трапічная зона. Трапічныя краіны. // Уласцівы тропікам, пашыраны ў тропіках. Трапічныя хваробы. Трапічны лівень. Трапічная гарачыня. // Прызначаны для тропікаў. Трапічны шлем.
•••
Трапічны год гл. год.
трапі́чны 2, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і тропавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абара́льны
(ад лац. ab = ад, супраць + аральны)
біял. процілеглы роту, размешчаны ў частцы цела, процілеглай вобласці рота (параўн. аральны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
брыдждэ́к
(англ. bridge-deck, ад bridge = мосцік + deck = палуба)
верхняя палуба грамадзянскіх суднаў, дзе размешчаны штурманская і рулявая рубкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)