on the whole

а) агу́лам беручы́, нао́гул, уво́гуле; перава́жна, у бо́льшасьці

б) у канчатко́вым вы́ніку, у рэ́шце рэшт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нацерабі́ць, -цераблю́, -цярэ́біш, -цярэ́біць; -цярэ́блены; зак., чаго.

1. Цярэбячы, нассякаць.

Н. галля.

2. Ачысціць ад лісця, карэння якую-н. колькасць чаго-н. (пераважна пра агародніну).

Н. буракоў.

3. Нарваць якую-н. колькасць ільну.

|| незак. нацярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэнтге́н², -а, мн. -ы, -аў і пры падліку пераважна рэнтге́н, м.

1. Апарат для прасвечвання.

Р. паказаў змены касцявой тканкі.

Уключыць р.

2. Пазасістэмная адзінка вымярэння дозы рэнтгенаўскага ці гама-выпрамяненняў.

Узровень радыяцыі склаў трыццаць рэнтгенаў у гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Відочак ’карціна на сцяну, пераважна пейзаж’ (гродз., Сцяц. Словаўтв.). Запазычана з польск. widoczek ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

водаадлі́ў, ‑ліву, м.

Спец. Адпампоўванне вады (пераважна падземнай), якая трапляе ў горныя распрацоўкі, катлаваны і пад. Устаноўкі глыбіннага водаадліву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культуры́зм, ‑у, м.

Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія павінны садзейнічаць фарміраванню прыгожай фігуры і паставы; занятак такімі практыкаваннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́тый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі, вельмі лёгкі шчолачны метал серабрыста-белага колеру, які выкарыстоўваецца пераважна ў ядзернай энергетыцы.

[Ад грэч. lithios — каменны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мало́чніца, ‑ы, ж.

1. Разм. Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.

2. Захворванне слізістай абалонкі рота (пераважна ў грудных дзяцей).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́жык, ‑а, м.

Ядомы пераважна рыжага колеру грыб сямейства сыраежкавых. Пад добры год у глінішчы была процьма рыжыкаў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласт, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Відазмененая пакарочаная канечнасць некаторых водных жывёл, птушак (цюленяў, пінгвінаў і пад.), пальцы якой злучаны перапонкай.

2. пераважна мн. Прыстасаванне, якое надзяваюць на ногі для палягчэння плавання.

|| прым. ла́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)