ко́нсульства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Дыпламатычнае прадстаўніцтва на чале з консулам (у 1 знач.), а таксама памяшканне, якое займае гэта прадстаўніцтва.

|| прым. ко́нсульскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аранжарэ́я, -і, мн. -і, -рэ́й, ж.

Цёплае зашклёнае памяшканне для вырошчвання раслін; цяпліца.

|| прым. аранжарэ́йны, -ая, -ае.

Аранжарэйная расліна (таксама перан., іран.: пра далікатнага, распешчанага чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэктара́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адміністрацыйны орган, які ўзначальваецца рэктарам.

Пасяджэнне рэктарата.

2. Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

|| прым. рэктара́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́ні, сяне́й.

Памяшканне паміж жылой часткай дома і ганкам у вясковых хатах.

С. без падлогі.

|| памянш. се́нцы, сяне́ц.

|| прым. се́нечны, -ая, -ае і се́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пту́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Памяшканне для свойскай птушкі.

2. Работнік, які даглядае свойскую птушку.

|| ж. пту́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлеў, хлява́, мн. хлявы́, хляво́ў, м.

Памяшканне для жывёлы і хатніх птушак.

|| памянш. хле́ўчык, -а, мн. -і, -аў, м. і хлевушо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лася́тнік, ‑а, м.

1. Памяшканне для ласёў.

2. Паляўнічы на ласёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернясхо́вішча, ‑а, н.

Спецыяльна прыстасаванае памяшканне для захоўвання зерня. Пабудаваць зернясховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цепліць, ‑плю, ‑пліш, ‑пліць; зак., што.

Разм. Нагрэць якое‑н. памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітатро́н, ‑а, м.

Памяшканне, дзе ствараюцца штучныя ўмовы, для вырошчвання раслін.

[Ад грэч. phytón — расліна і thronos — месцазнаходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)