blunder

[ˈblʌndər]

1.

n.

дурна́я памы́лка; хі́ба f.

2.

v.i.

1) схі́біць, зрабі́ць дурну́ю памы́лку

2) брысьці́, блука́ць

3.

v.t.

1) рабі́ць няпра́вільна; парта́чыць, рабі́ць брак

2) вы́казаць глу́пства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

flagrant

[ˈfleɪgrənt]

adj.

1) абура́льны, сканда́льны; відаво́чны

a flagrant crime — жахлі́вае злачы́нства

a flagrant error — сканда́льная памы́лка

2) гане́бны

You are an old flagrant liar — Ты стары́ гане́бны маню́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fluff

[flʌf]

n.

1) пух -у m., пушо́к -ка́ m., пушы́сты ворс (на ткані́не)

bit of fluff — пушы́нка f.

2) Sl. памы́лка ў чыта́ньні ў ра́дыё або́ на сцэ́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

glaring

[ˈglerɪŋ]

adj.

1) зы́ркі, я́ркі

2) які́ глядзіць лю́та і са зло́сьцю

3) зана́дта страка́ты

4) informal які́ кі́даецца ў во́чы; відаво́чны

a glaring fault — відаво́чная, гру́бая памы́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

goof

[gu:f]

1.

n., Sl.

1) прасьця́к -а́ m.; ду́рань -ня m., дурні́ца m. & f.

2) дурна́я памы́лка f.

2.

v.i.

рабі́ць памы́лку, памыля́цца

3.

v.t.

парта́чыць, псава́ць спра́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

verbal [ˈvɜ:bl] adj.

1. сло́ўны; ву́сны, верба́льны;

a verbal error лексі́чная памы́лка;

a good verbal memory до́брая па́мяць на сло́вы

2. літара́льны;

a verbal translation літара́льны перакла́д;

verbal accuracy дакла́дная перада́ча ко́жнага сло́ва

3. ling. дзеясло́ўны;

a verbal auxiliary дапамо́жны дзеясло́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да логікі (у 1 знач.). Лагічныя катэгорыі. Лагічны метад.

2. Заснаваны на законах логікі; які адпавядае законам логікі. Лагічнае мышленне. □ Было нешта падобнае на праўду ў падасланым лісце. Аб гэтым гаварылі лагічныя довады, з якімі нельга было не пагадзіцца. Лынькоў. // Выяўлены, устаноўлены з дапамогай законаў логікі. Лагічная памылка.

3. Абумоўлены самім характарам, унутранай заканамернасцю чаго‑н.; непазбежны, заканамерны. Само сабою, як лагічны вынік, як завяршэнне ўсіх думак і разважанняў, узнікла адно простае і шчырае пытанне. Кулакоўскі.

4. Паслядоўны, разумны. Быць лагічным. Лагічны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абера́цыя

(лац. aberratio = адхіленне)

1) астр. уяўнае адхіленне нябесных свяціл ад іх сапраўднага месцазнаходжання, якое выклікаецца рухам Зямлі вакол Сонца;

2) фіз. скажэнне або недастатковая выразнасць паказанняў аптычных прыбораў (напр. сферычная а., храматычная а.);

3) біял. адхіленне ад нормы ў будове арганізма або ў функцыі асобных органаў;

4) перан. памылка, адхіленне ад ісціны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

mistake

[mɪˈsteɪk]

1.

n.

памы́лка f.; непаразуме́ньне n.

by mistake — праз памы́лку

2.

v., -took, -taken

1) не разуме́ць, бла́га разуме́ць

2) памылко́ва прыма́ць за каго́ і́ншага або́ за што і́ншае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zakraść się

zakra|ść się

зак. пракрасціся; прабрацца;

~ść się do domu — пракрасціся ў дом;

~dła się pomyłka — прабралася (закралася) памылка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)