абвалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -лакло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., каго-што.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць.
Хмары абвалаклі ўсё неба.
2. Правалачы, працягнуць каго-, што-н. вакол чаго-н.
А. вакол хаты.
|| незак. абвалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абвала́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абгарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнены і -го́рнуты; зак., каго-што.
1. Абсыпаць чым-н. поўнасцю або часткова.
А. дрэўцы зямлёю.
2. Ахінуць, пакрыць чым-н. з усіх бакоў; укруціць у што-н.
А. дзіця коўдраю.
А. кнігу папераю.
3. перан. Абвалачы, закрыць з усіх бакоў.
Хмары абгарнулі неба.
|| незак. абго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абго́ртванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шэ́рань, -і, ж.
1. Тонкі снегавы слой, які ўтвараецца дзякуючы выпарэнням паверхні пры рэзкім пахаладанні; туман з халодным дробным дажджом, імжа; смуга выпарэнняў у сырое надвор’е.
Дрэвы стаялі ў шэрані.
Неба пакрылася шэранню.
2. Змрок, цемра.
Перадранішняя ш.
3. Шэрая афарбоўка чаго-н., шэрасць.
Ш. хмар.
Ш. будзёншчыны (перан.).
|| прым. шэ́раневы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
хму́рыцца
1. (насуплівацца) fínster dréinschauen;
2. разм (пра надвор’е) sich verfínstern; sich verdüstern, sich trüben;
не́ба хму́рыцца der Hímmel [verfínstert, verdüstert, trübt] sich [zieht zu]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sky
[skaɪ]
1.
n., pl. skies.
1) не́ба n.
a blue sky — сі́няе не́ба
a cloudy sky — хма́рнае не́ба
2) нябёсы pl. only
3) надво́р’е n., клі́мат -у m.
under a warmer sky — у цяпле́йшым клі́маце, пры цяпле́йшым надво́р’і
2.
v.i.
падбіва́ць, кі́даць або́ падніма́ць высо́ка ўго́ру
•
- out of a clear sky
- out of a blue sky
- the sky is the limit
- praise to the skies
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
змрачне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца змрочным, цёмным. Наплывалі хмары, неба змрачнела. / у безас. ужыв. Неба ўсё больш зацягвалі сырыя снегавыя хмары, і ў лесе змрачнела, як усё роўна пад вечар. Лупсякоў.
2. Станавіцца панурым, хмурным; насуплівацца. Твар у Верамейчыка ўсё больш змрачнеў, лоб пачынаў моршчыцца. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блакі́т, ‑у, М ‑кіце, м.
1. Светла-сіні колер. Блакіт азёр. Блакіт вачэй. □ Пятро ляжаў на спіне і глядзеў у бяздонны блакіт яснага жнівеньскага неба. Шамякін.
2. Чыстае яснае неба. Ні адной хмурынкі на блакіце, Ні павеву ветру на зямлі. Астрэйка. [Андрэй Міхайлавіч] глядзеў на белае кучаравае воблака, што павольна плыло высока ў чыстым блакіце. Самуйлёнак.
[Чэшск. blankyt.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
erhéitern
1.
vt развесялі́ць, пале́пшыць настро́й
2.
∼, sich развесялі́цца
2) прасвятле́ць (пра твар, неба)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
out of a blue sky, out of a clear sky
ра́птам, зьняна́цку, нечака́на, як гром зь я́снага не́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
thunderbolt
[ˈӨʌndərboʊlt]
n.
1) мала́нка з гро́мам
2) Figur. не́шта нечака́нае; гром зь я́снага не́ба
3) Figur. дынамі́чны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)