па́ндуры

(груз. panduri)

грузінскі народны двух- або трохструнны шчыпковы музычны інструмент тыпу лютні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пасп’е

(фр. passe-pied, ад passer = перастаўляць + pied = нага)

старадаўні французскі народны танец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

«БАЛАБА́С»,

бел. народны танец. Зафіксаваны ў канцы 19 ст. ў Ваўкавыскім пав. Выконваўся пад жартоўныя прыпеўкі. Муз. памер 24. Тэмп хуткі.

т. 2, с. 236

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Круцёлка 1 ’крутарэлі’ (Нар. словатв., Некр., ТС). Да круціць 1 (гл.).

Круцёлка 2 ’легкадумная жанчына’ (Жд. 2, Бяльк., Ян.). Да круціцца, круціць 2 (гл.).

Круцёлка 3 ’народны танец’ (Федар. VII, Мат. Гом.). Да круціць 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскве́ціцца і расквяці́цца, ‑меціцца; зак.

Убрацца ў яркія колеры, у што‑н. рознакаляровае. Вуліцы расквеціліся развітальным золатам бяроз і асін. Шахавец. Змяце інтэрвентаў навалу, Змяце мецяжы гнеў народны; Расквецяцца долы і скалы, Іспанія будзе свабоднай! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ахадзі́ць ’ударыць кіем, агрэць’ (КСП), ахажываць ’біць’, ’мыць’ (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад хадзіць (каля чаго-небудзь ці каго-небудзь) ’даглядаць’, параўн. ахаджваць ’апрацоўваць, даглядаць’ (Сцяшк.) і народны выраз-пагрозу: «Кій па табе будзе хадзіць!»

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

folk

[foʊk]

1.

n., pl. folk or folks

1)

а) лю́дзі (наагу́л)

б)

poor folk — бе́дныя лю́дзі

old folk — стары́я

young folk — мо́ладзь

my folks — мая́ сям’я́, мае́ ро́дныя

2) пле́мя n., наро́д -у m.; люд -у m.

2.

adj.

наро́дны

folk art — наро́днае маста́цтва

folk dance — наро́дны та́нец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лю́ра ’ліра, беларускі народны струнны музычны інструмент з клавішамі і корбай’ (Мал.). Да лі́ра (гл.). Пераход і > ю адбыўся, відаць, на бел. тэрыторыі, а не працяг ст.-грэч. λύρα ’ліра, лютня’. Аб такім пераходзе гл. Карскі (1, 225).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

базу́на

(польск. bazuna, ад ням. Pasaune)

кашубскі народны музычны інструмент у выглядзе доўгай трубы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

клумпако́іс

(літ. klumpakojis, ад klumpe = драўляны абутак + kója = нага)

старадаўні літоўскі народны парны танец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)