АСЕ́ЦКІ (Ossietzky) Карл фон
(3.10.1889, Гамбург — 4.5.1938),
нямецкі публіцыст, сатырык. Удзельнік 1-й
Тв.:
Schrijfen. Bd. 1—2. Berlin;
Weimar, 1966.
У.Л.Сакалоўскі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АСЕ́ЦКІ (Ossietzky) Карл фон
(3.10.1889, Гамбург — 4.5.1938),
нямецкі публіцыст, сатырык. Удзельнік 1-й
Тв.:
Schrijfen. Bd. 1—2. Berlin;
Weimar, 1966.
У.Л.Сакалоўскі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРГАНІЗА́ЦЫЯ АМЕРЫКА́НСКІХ ДЗЯРЖА́Ў
(Organization of American States; ААД),
рэгіянальная
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БО́РЛАЎГ (Borlaug) Норман Эрнест
(
амерыканскі генетык і раслінавод. Скончыў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАНДУ́НГСКАЯ КАНФЕРЭ́НЦЫЯ 1955,
канферэнцыя 29 краін Азіі і Афрыкі, якая адбылася 18—24 красавіка ў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БУРЖУА́ (Bourgeois) Леон Віктор Агюст
(25.5.1851, Парыж — 29.9.1925),
дзяржаўны дзеяч Францыі. Юрыст. Скончыў Парыжскі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
про́сты, -ая, -ае.
1. Аднародны па саставе, не састаўны.
2. Не складаны, не цяжкі, лёгка даступны для разумення.
3. Без асаблівых хітрасцей, не мудрагелісты.
4. Не першасортны, грубы па якасці.
5. Які не вызначаецца сярод іншых, самы звычайны.
6. Звычайны, не заказны (пра пісьмо, бандэроль
7. Прастадушны, няхітры, не ганарлівы.
8. Які належыць да непрывілеяваных класаў, не дваранскі (
9. Прамы, без выгібаў.
10. Пра каня: не спутаны (
Простая мова — у граматыцы: чужая мова, перададзеная без змен, ад імя гаворачага.
Простым вокам — без дапамогі аптычных прыбораў.
||
||
Святая прастата — пра вельмі наіўнага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
умо́ва, -ы,
1. Акалічнасць, ад якой што
2. Патрабаванне, якое прад’яўляецца адным з дагаворных бакоў.
3. Пісьмовая або вусная дамоўленасць, згода.
4.
5.
6. звычайна
Ва ўмовах чаго, у
Пры ўмове чаго, у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па-над,
Спалучэнне з прыназоўнікам «па-над» выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры ўказанні на каго‑, што‑н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
будаўні́цтва, ‑а,
1. Узвядзенне будынка або якога‑н. іншага збудавання.
2. Будаўнічы аб’ект.
3. Развіццё народнай гаспадаркі і культуры шляхам будавання новых вытворчых прадпрыемстваў і аб’ектаў культуры.
4. Стварэнне, арганізацыя новых гаспадарчых і культурных умоў жыцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вядо́мы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, пра якога ведаюць.
2. Які карыстаецца шырокай папулярнасцю; славуты.
3.
•••
вядо́мы 2, ‑ая, ‑ае.
Які ідзе ўслед за вядучым (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)