жалезабето́н, ‑у, м.

Будаўнічы матэрыял, спалучэнне бетону з жалезнай арматурай. Зямля, здавалася, расколвалася на часткі, дрыжала, трэскаўся жалезабетон бліндажоў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металапла́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец. Матэрыял у выглядзе металічнага ліста з палімерным пакрыццём. Металапласт створан у Рыжскім політэхнічным інстытуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неасэнсава́ны, ‑ая, ‑ае.

Неабдуманы; неўсвядомлены, няясны. Неасэнсаваны парыў. Неасэнсаваны матэрыял. □ Нягледзячы на добры ранішні настрой, Лемяшэвіча апанаваў неасэнсаваны смутак. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Выняць са шчылін, адтулін у чым‑н. матэрыял, якім яны былі заканапачаны. Расканапаціць лодку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэксталі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Пластычны матэрыял з мнагаслойнай спрасаванай тканіны, насычанай сінтэтычнымі смоламі, які па трываласці не ўступае металу.

[Ад лац. textus — тканіна і грэч. lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэрэзі́н, ‑у, м.

Спец. Сумесь цвёрдых вуглевадародаў, якая падобна на воск і выкарыстоўваецца як ізаляцыйны матэрыял, у медыцыне і пад.

[Ад лац. cera — воск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obciążający

той, які абцяжарвае; абцяжарвальны;

obciążający materiał — абвінаваўчы матэрыял

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ілюстра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. ілюстраваць.

2. Малюнак у кнізе, часопісе і пад., які суправаджае тэкст або тлумачыць змест.

Альбом з ілюстрацыямі.

3. перан. Прыклад, які дапаўняе, пацвярджае што-н.

Бліскучая і.

|| прым. ілюстрацы́йны, -ая, -ае.

І. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (кніжн.).

Складаць цэлае з частак.

К. карціну.

К. матэрыял даследавання.

|| зак. скампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й, -нава́ны.

|| наз. кампанава́нне, -я, н. і кампано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

|| прым. кампано́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дапамо́жны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для дапамогі каму-, чаму-н.; падсобны.

Д. матэрыял.

2. Неасноўны, дадатковы.

Д. цэх.

Дапаможная гаспадарка.

○

Дапаможны дзеяслоў — асабовая форма дзеяслова, што ўжыв. для выражэння аналітычных дзеяслоўных форм або састаўнога выказніка, напр.: быў настаўнікам, буду чытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)