пракрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Правесці рысу ў чым-н., падкрэсліваць на ўсю даўжыню.

П. графу ў анкеце (паколькі звестак па гэтай графе няма).

|| незак. пракрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

замы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Стаміць, змучыць (каня), увагнаць у пену.

замылі́ць, ‑лю́, ‑лі́ш, ‑лі́ць; зак., што.

Разм. Падтуліць, сцяць (пра вусны). [Сяргейка] нічога не адказаў Ясю, загадкава замыліў вусны, завярнуўся і гэтак жа павольна, як і раней, пайшоў дахаты. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашклі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Уставіць шкло, шыбу ў раму. Зашкліць вокны. Зашкліць веранду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зрабіць кіслым або кіславатым, дабавіўшы кіслаты. Закісліць варыва рашчынай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шкаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Разм. Навучыць строга паводзіць сябе, зрабіць дысцыплінаваным; вымуштраваць, выдрэсіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́шліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Зрабіць пошлым; выставіць як дробнае, нікчэмнае. Апошліць пачуцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрыхлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Крыху, злёгку разрыхліць; разрыхліць дадаткова. Падрыхліць зямлю пад прышчэпамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; незак.

1. Бурна цячы, пералівацца, клекатаць.

Мора бурліць.

2. перан. Праяўляцца з вялікай сілай (пра падзеі, пачуцці і пад.); шумець.

Кроў бурліць, на месцы не сядзіцца.

Злосць бурліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

засігна́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Пачаць сігналіць. // Прасігналіць. Шафёр засігналіў, каб людзі сышлі з дарогі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскуго́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Пачаць скуголіць. // Праскуголіць. Дзесь птушка зрэдку заскуголіць Ды пераклікнуцца драчы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)