выпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. выпасці.

2. У выразе: не выпадае —

1) няма магчымасці.

Узяцца за гэту работу ўсё не выпадае;

2) няма зручнага моманту.

Усё былі незнаёмыя людзі, і падыходзіць да іх не выпадала;

3) нельга, непрыстойна.

Ён — інтэлігент, і яму, як ён лічыць, не выпадае займацца такой работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

таўчы́ся, таўку́ся, таўчэ́шся, таўчэ́цца; таўчо́мся, таўчаце́ся, таўку́цца; то́ўкся, таўкла́ся, -ло́ся; таўчы́ся; незак.

1. Драбніцца, дзяліцца на больш дробныя часткі.

2. (1 і 2 ас. адз. звычайна не ўжыв.). Быць, знаходзіцца дзе-н., звычайна ў цеснаце.

Каля парога таўкліся людзі.

3. Увіхацца дзе-н., каля чаго-н. (разм.).

Увесь дзень т. на кухні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Twen

m - i -s, -s часцей pl малады́я лю́дзі ва ўзро́сце ад 20 да 29 год

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zamiejscowy

zamiejscow|y

іншагародні;

ludzie ~i — нетутэйшыя (прыезджыя) людзі;

rozmowa ~а — міжгародная тэлефонная размова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dostępny

dostępn|y

даступны;

trudno ~y — цяжкадаступны;

ogólnie ~y — агульнадаступны;

~i ludzie — камунікабельныя людзі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Моладзь ’маладое пакаленне’, ’маладыя людзі’, ’маладосць’, моладдзю ’ў маладыя гады’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.). Укр. молодь ’моладзь’. Бел.-укр. ізалекса. На іншай слав. тэрыторыі семантыка адрозніваецца (параўн. Лучыц-Федарэц, Бел.-укр. ізал., 41). Прасл. moldь. Да малады́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жэстыкулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.). Людзі голасна размаўлялі, спрачаліся, жэстыкулявалі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засігна́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Пачаць сігналіць. // Прасігналіць. Шафёр засігналіў, каб людзі сышлі з дарогі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагамані́цца, ‑манюся, ‑монішся, ‑моліцца; зак.

Разм. Пагаманіць доўга, уволю. Людзі гаманілі і не маглі нагаманіцца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паад’язджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ад’ехаць — пра ўсіх, многіх. Людзі паад’язджалі ўжо далекавата. Госці паад’язджалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)