хлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

1. Паліцца з сілай, патокам.

Хлынула вада.

Кроў хлынула з носа.

2. Імкліва накіравацца куды-н. вялікай масай.

Людзі хлынулі ў адчыненыя дзверы.

3. перан. З’явіцца ў вялікай колькасці.

У майстэрню хлынулі заказы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Двор ’двор’ (БРС, Нас., Шат., Касп., Сцяшк. МГ). Рус. двор, укр. двір, польск. dwór, чэш. dvůr, серб.-харв. двор, балг. дво̑р, ст.-слав. дворъ. Прасл. *dvorъ лічыцца роднасным са слав. *dvьrьдзверы’. Параўн. далей ст.-інд. dvā́ram ’вароты, дзверы’, лац. forum ’пярэдні двор’, лат. dvars ’брамка’. Фасмер, 1, 489; Бернекер, 1, 241; Траўтман, 63; Трубачоў, Эт. сл., 5, 169–170. Спецыяльна для *dvьrь параўн. гоц. daúr, літ. dùrys, лац. forēs, ст.-інд. dúraḥ і г. д. (Трубачоў, Эт. сл., 5, 171–172).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саму́сь ’нешта нябачнае, якое прыводзіць рэчы ў рух’: самусь дзверы очыныв (КЭС). Ад самы з палес. пераходам ы > у і часціцай сь. Не выключаны ўплыў імя Самусь з Самуіл (гл. Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шмы́гать несов., разг.

1. шмы́гаць;

шмы́гать в дверь шмы́гаць у дзве́ры;

2. (шаркать) шо́ргаць, ша́ркаць;

3. (носом) шмо́ргаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмыгну́ть сов., однокр.

1. шмыгну́ць;

шмыгну́ть в дверь шмыгну́ць у дзве́ры;

2. (шаркнуть) шо́ргнуць, ша́ркнуць;

3. (носом) шмо́ргнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pndeltür

f -, -en дзве́ры, які́я адчыня́юцца на або́два бакі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wgenschlag

m -(e)s, -schläge уст. дзве́ры; дзве́рцы (аўтамабіля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

automatic2 [ˌɔ:təˈmætɪk] adj.

1. аўтаматы́чны;

automatic doors аўтаматы́чныя дзве́ры;

an automatic rifle аўтаматы́чнае ружжо́

2. неўсвядо́млены, машына́льны, міжво́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fasten [ˈfɑ:sn] v.

1. замацо́ўваць; прывя́зваць; зашпі́льваць

2. зачыня́ць; зачыня́цца;

This door won’t fasten. Гэтыя дзверы ніяк не зачыняюцца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slam1 [slæm] n. стук (дзвярэй); мо́цнае бра́зганне, гру́канне;

close a door with a slam з шу́мам зачыні́ць дзве́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)