шке́нцель

(гал. schenkel)

кароткі стальны або пяньковы карабельны трос з блокам ці кольцам на канцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шпіга́т

(гал. spuigat)

адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ювелі́т

(ад гал. juweel)

пластмаса, якая выкарыстоўваецца для прыгатавання вырабаў, што імітуюць рог, чарапаху, янтар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

я́хта

(англ. yacht, ад гал. jacht)

паруснае або маторнае судна для воднага спорту і прагулак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Банкру́т. Рус. банкро́т (з XVIII ст.), банкру́т (з часоў Пятра I), укр. банкро́т, банкру́т. Банкру́т (больш даўняя форма) — запазычанне з франц. banqueroute або гал. bankroet. Больш новае банкро́т узята з ням. Bankrott. Першакрыніцай усіх гэтых слоў з’яўляецца італ. bancarotta ’зламаная лаўка’. Гл. Смірноў, Западн., 55; Фасмер, 1, 121; Шанскі, 1, Б, 35. Аб гісторыі слова гл. Клюге, 49.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Боўт ’рыбацкая прылада боўтаць ваду’ (КЭС, лаг., Нас., Янк. I), таксама бо́ўтка (Касп., Мядзв.), бо́ўтала (Нас.). Рус. болт, укр. бовт ’тс’. Бернекер (118) лічыць, што слова звязана з bьlt‑ (гл. бо́ўтаць). Фасмер (1, 190) памылкова хоча бачыць тут сувязь з рус. і г. д. болт ’болт’, польск. bełt (< н.-ням. (bolt(e), гал. bout). Параўн. боўтаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГРАН ПРЫ

(франц. Grand Prix літар. вял. прэмія, гал. прыз),

вышэйшая ўзнагарода на фестывалі, конкурсе і інш.

т. 5, с. 404

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДА́Й-ХОХ,

вяршыня Гал. хрыбта Вял. Каўказа на Пд ад Цэйскага ледавіка, у Паўн. Асеціі. Выш. 4408 м.

т. 1, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ахтэрпі́к

(гал. achterpiek)

крайні адсек кармавога трума на судне, дзе змяшчаюць баласт, каб пазбегнуць дыферэнта судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

буксі́раваць

(рус. буксировать, ад гал. boegseeren)

цягнуць за сабой на тросе судна, плыт, аўтамашыну і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)