абпалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., каго-што.

1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца. У стары дуб ударыла маланка, быццам вострым нажом зрэзала верхавіну, абпаліла магутны ствол. Васілеўская.

2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. уздзеяннем агню. Абпаліць керамічныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́лік, ‑а, м.

Выраб з тканіны або шарсцяных нітак для захутвання шыі. У Івана на шыі новы шалік, шэранькі, а ў Куліны — вялікая кашміровая хустка з махрамі. Гарэцкі. [Андрэй Ніне] мяккім пуховым шалікам захутваў шыю, зашпільваў гузікі паліто. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфекцыён

(ням. Konfektion, ад лац. confectiu = выраб)

гандаль гатовым адзеннем, а таксама майстэрня, дзе шыюць адзенне для продажу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́фля

(польск. kafel, kafla, ад ням. Kachel)

керамічны выраб у выглядзе пліткі для абліцоўкі сцен, печаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Сальцісо́н ’каўбасны выраб з спрасаваных вараных субпрадуктаў’ (ТСБМ), ’вантрабянка’ (Мат. Гом.), салтысо́н ’тс’ (Скарбы), салтасо́н, сальсасо́н, сальсесо́н, салтысо́н ’тс’ (Сл. ПЗБ). З польск. salceson, якое Брукнер (480) выводзіць з італ., параўн. salsume, salsamento, salsiccia ’каўбаса’, а не з франц. saucisson.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цынкагра́фія, ‑і, ж.

1. Выраб клішэ высокага друку, пры якім капіруюць на цынкавую (або магніевую) пласціну.

2. Прадпрыемства або цэх па вырабу такога клішэ. Я пачаў думаць, як зрабіць загаловак газеты. Цынкаграфіі ж тут няма, не закажаш. Сабаленка.

[Ад слова цынк і грэч. graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бронзаграфі́т

(ад бронза + графіт)

сітаваты антыфрыкцыйны матэрыял, спечаны на аснове алавяністай бронзы і графіту; выкарыстоўваецца на выраб падшыпнікаў слізгання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́ркблей

(ням. Werkblei, ад Werk = выраб + Blei = свінец)

свінец з прымессю іншых металаў, які атрымліваецца пры плаўцы свінцовых руд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

product [ˈprɒdʌkt] n.

1. (прамысловы) праду́кт, вы́раб;

food products харчо́выя праду́кты;

gross national product валавы́ праду́кт; суку́пны грама́дскі праду́кт

2. вы́нік;

products of one’s labour вы́нікі чыёй-н. пра́цы

3. math. здабы́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fabrication

[,fæbrɪˈkeɪʃən]

n.

1) збо́рка (аўтамабі́ляў); вы́раб -у m., вырабля́ньне n.; ствара́ньне n.

2) вы́думка f., прыду́маная гісто́рыя, мана́, адгаво́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)