Verbum

нервава́цца, нерву́юся, нерву́ешся, нерву́ецца; нерву́йся; незак.

Быць ва ўзбуджаным, нервовым стане; хвалявацца, злавацца.

|| зак. панервава́цца, -рву́юся, -рву́ешся, -рву́ецца.

|| наз. нервава́нне, -я, н.

па́свіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -се́цца і -свіцца; незак.

Быць на падножным корме (пра жывёлу, птушку).

На лузе пасвіўся статак.

даво́дзіцца, -во́джуся, -во́дзішся, -во́дзіцца; незак.

1. гл. давесціся.

2. каму кім. Быць у роднасных адносінах з кім-н.

Ён даводзіцца мне дзядзькам.

нагарэ́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; безас.; зак., каму (разм.).

Быць пакараным, атрымаць спагнанне за што-н.

Яму моцна нагарэла.

нае́сціся, -е́мся, -ясі́ся, -е́сца; -ядзі́мся, -ясце́ся, -яду́цца; нае́ўся, -е́лася; нае́шся; зак.

Пад’есці, перастаць быць галодным.

Н. уволю.

|| незак. наяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

арыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Трымаць сябе арыгіналам (у 2 знач.), старацца быць непадобным да іншых.

|| зак. зарыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае.

здранцве́лы, -ая, -ае.

Які страціў адчувальнасць, гібкасць, адзеравянелы.

Здранцвелыя ад холаду пальцы.

Быць у здранцвелым стане (таксама перан.).

|| наз. здранцве́ласць, -і, ж.

адка́знасць, -і, ж.

1. гл. адказны.

2. Неабходнасць, абавязак адказваць за свае дзеянні, учынкі, быць адказным за іх.

Пачуццё адказнасці.

Крымінальная а.

прыхо́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

1. гл. прыйсціся.

2. каму. Быць з кім-н. у якой-н. роднасці.

Ён мне прыходзіцца дзядзькам.

стасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; незак.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

Учынак не стасуецца з яго характарам і выхаваннем.