турма́, -ы́, мн. ту́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) турмы́, ту́рмаў, ж.
1. Месца зняволення, будынак, дзе ўтрымліваюцца асобы, пазбаўленыя волі.
Сядзець у турме.
2. Пакаранне зняволеннем.
Прайсці праз турму.
3. перан. Месца, дзе прыгнятаюць, дзе цяжка жывецца.
◊
Ту́рма плача па кім (разм., неадабр.) — пра таго, хто заслугоўвае пакарання.
|| прым. турэ́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дэпарта́цыя
(лац. deportatio = вываз)
прымусовае выдварэнне непажаданай асобы за межы дзяржавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
крэату́ра
(лац. creatura = тварэнне)
стаўленік уплывовай асобы, паслухмяны выканаўца яе волі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
э́тас
(гр. ethos)
абазначэнне характару асобы або з’явы ў антычнай філасофіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
specific2 [spəˈsɪfɪk] adj.
1. выра́зны, акрэ́слены, дакла́дны;
What are your specific aims? Якія вашы дакладныя мэты?
2. адмысло́вы, спецыфі́чны, асаблі́вы, асо́бы;
a specific use of a word асо́бае ўжыва́нне сло́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
уклю́чна, прысл.
З улікам апошняга названага прадмета, ліку, асобы. Дзе б ты ні быў, усюды некалькі разоў на дзень убачыш то аднаго, то другога з начальства, уключна да галоўнага інжынера і самога дырэктара. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dual
[ˈdu:əl]
adj.
1) падво́йны, двайны́, раздво́ены
dual ownership — падвойна́я ўла́снасьць
dual personality — раздвае́ньне асо́бы
dual purpose — двухмэ́тнасьць
2) падво́йны, падво́ены
3) па́рны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Пухля́к (puchläk) ’тоўсты, пухлы чалавек’ (Варл.), ’той, хто мае наліты ад нездароўя твар’ (Нас.), ’азызлы чалавек’ (ТС, ельск., рэч., Мат. Гом.), ’падасінавік’ (дзятл., Сцяшк. Сл.), ’падбярозавік’ (шчуч., Нар. лекс.). Да пухлы ’надуты’, што характарызуе знешні выгляд асобы або прадмета.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прападо́бнасць ж царк:
Яго́ [Ва́ша] прападо́бнасць Sein [Euer або Eu(e)re] Hochwürden (зварот да каталіцкага святара або вышэйшай духоўнай асобы ў пратэстанцкай царкве)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Во́сцеж выкл. (2‑я асоба мн. л.) (Нас.) «Восцеж вам на закуску!» З вось + те і часц. ж, дзе це (< те) — канчатак 2‑й асобы мн. л. загаднага ладу, як у рус. нуте, полноте і г. д. (Фасмер, 4, 34).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)