бульбо́ўнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і бульбянік (у 1 знач.). На ўчастках, дзе бульба была выбрана, вучні сёмага класа.. адразу баранавалі, сцягвалі бульбоўнік. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склюдава́цца, ‑дуецца; незак.

1. Падвяргацца склюдаванню. І цяслярства хлапцам Не адразу давалася — То не так склюдавалася, То не так пазавалася. Зарыцкі.

2. Зал. да склюдаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́скацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Улюбіцца. — Можа яшчэ і зяцем будзеш, — паспрабавала.. [жанчына] пажартаваць, — у мяне ж вунь якія дзеўкі растуць: паглядзіш — адразу ўтрэскаешся. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

past​4 [pɑ:st] prep.

1. мі́ма; за;

walk past smb./smth. прахо́дзіць мі́ма каго́-н./чаго́-н.;

just past the post-office адра́зу за по́штай

2. пасля́, пазне́й;

at half past two а пало́ве трэ́цяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наско́к м.

1. (напад) plötzlicher Überfall;

2. перан. Ángriffe pl; Áusfälle pl (на каго-н. gégen A);

3.:

з наско́ку (з разгону, адразу) in vóllem Lauf, in vóller Fahrt; (не падумаўшы) kúrzerhand, óhne lánge zu überlégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЫ́ВАДКАВЫЯ ПТУ́ШКІ,

птушкі, птушаняты якіх адразу пасля вылуплівання здольныя самастойна перамяшчацца і карміцца; адно з гал. падраздзяленняў птушак па характары постэмбрыянальнага развіцця. Роля бацькоў — дапамога ў пошуках корму, абарона і перыядычнае абаграванне вывадку. У яйцах вывадкавых птушак жаўток займае да 35% аб’ёму, птушаняты вылупліваюцца відушчыя, з адкрытымі слыхавымі праходамі, укрытыя густым пухам, яны ходзяць, бегаюць, плаваюць і ныраюць, смеццевыя куры лятаюць, маюць адносна развітую тэрмарэгуляцыю. Да вывадкавых птушак адносяцца афр. страусы, нанду, казуарападобныя, ківі, гусепадобныя, курападобныя і большасць сеўцападобных. Адносна шматлікія ва ўмераных шыротах. Гл. таксама Птушанятныя птушкі.

т. 4, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ахво́сце 1 (БРС), рус. охвостье, ухвостье. Ад хвост ’тое, што застаецца ззаду’ (пры веянні), параўн. славен. hvost ’тс’, балг. опашка ’хвост’ і ’збожжа, што падае пры веянні адразу за лепшым’, гл. Лекс. Палесся, 58 і наст.

Ахво́сце 2 ’месца за ўзгоркам і паваротам ракі’ (рэч., Яшкін). Параўн. рус. ухвостье доўгае, вузкае заканчэнне вострава, задні канец прадмета, выток ракі’, паводле Фасмера, 4, 178, ад хвост (вострава).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няўпэ́ўненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан няўпэўненага; адсутнасць упэўненасці. Няўпэўненасць у сваіх сілах. □ Усё неяк адразу стала на сваё месца. Знікла адчуванне адзіноты, няўпэўненасці, смутку. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паядране́ць, ‑ее; зак.

Стаць больш ядраным. За ноч яшчэ паядранеў марозік. Грахоўскі. Здаецца, адразу пахаладнелі доўгія чорныя воблакі на далёкім краі неба; астылі, паядранелі імшары. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паярчэ́ць, ‑эе; зак.

Стаць яркім, ярчэйшым. Вочы ў Васіліны успыхнулі ад здзіўлення, прамяністы блакіт нібы паярчэў у іх. Хадкевіч. Колеры адразу паярчэлі, дзень здаўся яснейшым. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)