ка́дры мн
1. (асноўны склад) Káder pl; Káderbestand m -es, -stände;
аддзе́л ка́драў Káderabteilung f -, -en;
падрыхто́ўка ка́драў Káderausbildung f -;
2. вайск Káder pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
faculty
[ˈfækəlti]
n., pl. -ties
1) здо́льнасьць f.
the faculty of hearing — здо́льнасьць чуць
2) наста́ўніцкі, прафэ́сарскі склад шко́лы
3) факультэ́т, аддзе́л -у m. (ва ўнівэрсытэ́це)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дэпарта́мент, ‑а, М ‑нце, м.
1. У царскай Расіі і некаторых капіталістычных краінах — аддзел міністэрства ці іншай вышэйшай дзяржаўнай установы або самастойны орган. Дэпартамент земляробства. Дэпартамент паліцыі.
2. Назва ведамства, міністэрства ў ЗША, Швейцарыі і некаторых іншых дзяржавах. Дзяржаўны дэпартамент.
3. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі. Дэпартамент Сена.
•••
Дзяржаўны дэпартамент — міністэрства замежных спраў у ЗША.
[Фр. dépertament.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палітаддзе́л, ‑а, м.
Палітычны аддзел; партыйна-палітычны орган, створаны партыяй для ўзмацнення партыйнага кіраўніцтва і палітычнай работы на некаторых участках сацыялістычнага будаўніцтва і ў арміі. На прывітанне [танкісты] адказалі весела: начальнік палітаддзела быў жаданым госцем. Мележ. Пісьменнік і сам ідзе ў Чырвоную Армію і працуе ў палітаддзеле Заходняга фронту, не пакідаючы сваёй творчай працы. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ньюсру́м
(англ. newsroom, ад news = навіны + room = пакой)
аддзел навін ва ўстановах сродкаў масавай інфармацыі (на тэлебачанні, радыё, у рэдакцыі газеты).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
bureau
[ˈbjʊroʊ]
n., pl. bureaus or -reaux [ˈbjʊroʊz]
1) канцыля́рыя f.
2) ура́давы аддзе́л, бюро́ n.
The Weather Bureau — мэтэаралягі́чная ста́нцыя
3) Brit. пісьмо́вы стол
4) камо́да f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гармо́нія ж., в разн. знач. гармо́ния;
г. — аддзе́л тэо́рыі му́зыкі — гармо́ния — разде́л тео́рии му́зыки;
г. фа́рбаў — гармо́ния кра́сок;
душэ́ўная г. — душе́вная гармо́ния;
г. гу́каў — гармо́ния зву́ков
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
а́цынус
(лац. acinus = ягада, гронка)
1) канцавы сакраторны аддзел альвеалярнай залозы;
2) першасная структурная адзінка лёгкага, якая складаецца з альвеалярных ходаў з альвеоламі 2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гандлёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да гандлю, звязаны з яго вядзеннем і арганізацыяй. Гандлёвы капітал. Гандлёвы прыбытак. Гандлёвая сістэма. // Прызначаны для вядзення гандлю. Гандлёвы флот. Гандлёвы інвентар.
2. Які займаецца гандлем, служыць месцам для гандлю. Гандлёвы работнік. Гандлёвы аддзел. Гандлёвы горад.
3. Які з’яўляецца прадметам гандлю. Гандлёвы лес. // Які пастаўляе прадукцыю для гандлю. Гандлёвае ільнаводства. Гандлёвае земляробства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
благаславе́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. благаслаўляць — благаславіць (у 1 знач.).
2. Разм. Ухваленне чаго‑н.; згода на што‑н. Так было да часу, пакуль не парадзела ў хлявах, пакуль не дала свайго благаславення маці на аддзел Платона. Ракітны.
3. Падзяка, хвала. Благаславенне табе і ўся душа табе, мясціна, дзе радзіўся і вырас чалавек! Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)