тэлесігналіза́цыя

(ад тэле- + сігналізацыя)

аддзел тэлекамунікацыі, які займаецца перадачай сігналаў на значныя адлегласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хранікёр

(фр. chroniquer)

супрацоўнік газеты, радыёвяшчання, часопіса, які дае інфармацыю ў аддзел хронікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фасо́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фасоўкі. Фасовачны цэх. // Прызначаны для фасоўкі, які служыць для фасоўкі. Фасовачная машына.

2. у знач. наз. фасо́вачная, ‑ай, ж. Цэх, аддзел і пад., дзе фасуюць. Фасовачная пры аптэцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архі́ў, -хі́ва, мн. -хі́вы, -хі́ваў, м.

1. Установа, якая зберагае, сістэматызуе і апісвае старадаўнія дакументы, графічныя помнікі мінулага.

Здаць у а. (таксама перан.: прызнаць устарэлым, малапатрэбным).

2. Аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы.

3. Збор рукапісаў, лістоў і пад., што маюць дачыненне да дзейнасці якой-н. установы ці асобы.

А. інстытута.

А.

Якуба Коласа.

|| прым. архі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэда́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. рэдагаваць.

2. Разнавіднасць тэксту якога-н. твора.

Раман у дзвюх рэдакцыях.

3. Тая ці іншая фармулёўка, выказванне думкі.

Пункт пратакола ў новай рэдакцыі.

4. Група работнікаў, што рэдагуюць якоен. выданне, а таксама аддзел выдавецтва, які рыхтуе рукапісы да друку.

Галоўная р.

Тэхнічная р.

Р. мастацтва.

|| прым. рэдакцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспеды́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Адпраўка, рассылка і прыём грузаў, карэспандэнцыі і пад. (спец.).

Э. пасылак.

2. Установа ці аддзел установы, якія займаюцца рассылкай ці адпраўкай чаго-н. (спец.).

Э. газет.

3. Паездка, паход групы асоб, атрада з навуковымі, даследчымі мэтамі.

Дыялекталагічная э.

Паехаць у экспедыцыю.

4. Група ўдзельнікаў такой паездкі.

Члены экспедыцыі.

|| прым. экспедыцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Spárte

f -, -n

1) ча́стка, аддзе́л

2) раздзе́л (навукі)

3) від (спорту)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канцыля́рыя

(с.-лац. cancellaria)

аддзел установы, які займаецца справаводствам, а таксама памяшканне гэтага аддзела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kwaterunek, ~ku

kwaterun|ek

м.

1. пастой;

2. жыллёвы аддзел

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wydz.

= wydział — 1. аддзел;

2. факультэт; ф-т;

3. цэх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)