прад’яўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прад’яўляць — прад’явіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракісаць — пракіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракладаць — пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракладваць — пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праклейваць — праклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праколваць — пракалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракручваць — пракруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракрэ́сліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракрэсліваць — пракрэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праланга́цыя, ‑і, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пралангаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прамарожваць — прамарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)