прагаблёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагаблёўваць — прагабляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагаворваць — прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праглына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праглынаць — праглынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграбаць — прагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагумо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагумоўваць — прагумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзіра́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадзіраўліваць — прадзіравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзьму́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадзьмухваць — прадзьмухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадка́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадказваць — прадказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадуга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадугадваць — прадугадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадухіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадухіляць — прадухіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)