Verbum

ускі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Кідаючы, ускласці на верх чаго‑н. усё, многае. Ускідаць сена на вышкі. Ускідаць груз на машыну.

ускіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да ускінуць.

паабме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Абмераць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмерваць участкі.

2. Разм. Мераючы або адважваючы што‑н., недадаць нейкую колькасць чаго‑н. усім, многім.

павыво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Вывезці адкуль‑н. або куды‑н. усіх, многіх або ўсё, многае. Павывозіць вазы з двара. Павывозіць бульбу на рынак. Павывозіць дзяцей у лагеры.

падзічэ́ць, ‑эе; зак.

1. Стаць, зрабіцца больш дзікім. Сабака падзічэў.

2. Стаць, зрабіцца дзікім — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. [Сахрон:] — Усё ж чыста спалена, разбурана... Поле зарасло, лугі падзічэлі... Сачанка.

пазаблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Заблытаць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазаблытваць дрот. Пазаблытваць справы. □ Народ мой катаў падсцярог І пазаблытваў іх у петлях Лясных прасёлачных дарог. Аўрамчык.

пазачыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Зачыніць усё, многае. Людзі пазачынялі аканіцы, пазавешвалі вокны, ніхто не асмельваўся выйсці з дому. Хомчанка.

2. Зачыніўшы, пакінуць у памяшканні ўсіх, многіх.

памо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. памок, ‑ла; зак.

1. Мокнуць некаторы час. Памокнуць гадзіну пад дажджом.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.) Змокнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

папрато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пратаптаць усё, многае, у многіх месцах. Папратоптваць дываны. Папратоптваць падэшвы ў ботах. □ Маці на мяне крычала, бо па ўсім агародзе я папратоптваў сцежкі. Сачанка.

папрымярза́ць, ‑ае; зак.

Прымерзнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае; прымерзнуць у многіх месцах. Да чорнай шыбіны папрымярзалі снежныя крупы, пашарэла зямля, і больш нічога не было відно. Грахоўскі.

паспро́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абл. Прадаць усё, многае або ўсіх, многіх. Плата і штраф былі такія, што людзі паспродвалі хто меў жывёлу і адзежу, пазаставаліся голыя. Чорны.