павыпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Выпараць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпорваць лісянят з нораў. □ Дзед Талаш, павыпорваў [гузікі з белымі арламі] і замяніў іх сваімі саматужнымі, паляшуцкімі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)