падгла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгладжваць — падгладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгойваць — падгаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падграбаць — падгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддра́жніванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паддражніваць — паддражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падзываць — падазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкало́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкалочваць — падкалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкісле́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкісліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкладваць — падкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падклейваць — падклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падклёпваць — падкляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)