падвёрстванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвёрстваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падві́нчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвінчваць — падвінціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвозіць — падвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвойваць — падвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвышаць — падвысіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвязваць — падвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвяльваць — падвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгартоўваць — падгартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгібаць — падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгінаць — падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)