пабунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. Бунтаваць некаторы час. Пабунтавалі людзі і разышліся.

2. што. Разм. Зрабіць беспарадак у чым‑н., пераблытаць усё, многае. Пабунтаваць усе планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павызнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вызначыць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Павызначаць абавязкі. Павызначаць цэны. Павызначаць маршруты. Павызначаць дзяжурных. Павызначаць межы слупамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыкалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Калупаючы, выняць адкуль‑н. усё, многае. Павыкалупваць зярняты з коласа.

2. Разм. Калупаючы, нарабіць паглыбленняў у многіх месцах. Павыкалупваць ямкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вырасціць, выгадаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Павырошчваць кветкі. □ [Настасся:] — Матка павырошчвала [дзяцей], павывучвала, а цяпер глядзіць на іх — не нарадуецца. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Выцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павыціраць хусцінкамі твары.

2. Вынасіць, абшмуляць што‑н. у многіх месцах. Павыціраць локці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павышмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вышмаргаць усё, многае, вышмаргнуць у многіх месцах. Павышморгваць ніткі з іголак. □ Барада [дзеда Трыфана] вісела рэдкімі касмылямі, як бы яе хто павышморгваў... Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Начапіць на каго‑, што‑н. усё, многае або ў вялікай колькасці. Паначэпліваць вёдры на крукі. Паначэпліваць на сябе зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападрыва́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падарваць усіх, многіх або ўсё, многае.

пападрыва́ць 2, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Падрыць у многіх месцах (пра жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Паліць усё, многае. Галя хуценька прынесла вады, папалівала вагоны, збольшага сцерла пыл. Сабаленка.

2. і без дап. Паліваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарахне́ць, ‑ее; зак.

Разм. Стаць спарахнелым, трухлявым — пра ўсё, многае. [Нахлябіч] паглядзеў навокал ды і кажа: гумно.. ваша ледзьве ліпіць, ды і ўсе будынкі папарахнелі, зараз параскідаюцца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)