павыкалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Калупаючы, выняць адкуль‑н. усё, многае. Павыкалупваць зярняты з коласа.

2. Разм. Калупаючы, нарабіць паглыбленняў у многіх месцах. Павыкалупваць ямкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)