накіпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накіпаць — накіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накісаць — накіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наклейваць — наклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накрапваць — накрапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накусваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наладжваць — наладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наліпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наліпаць — наліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намагні́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намагнічваць — намагніціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намакаць — намокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намарожваць — намарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)