vacancy [ˈveɪkənsi] n.
1. незаня́тая паса́да, вака́нсія;
fill a vacancy заня́ць паса́ду;
There are some vacancies for drivers. Патрабуюцца вадзіцелі.
2. незаня́ты пако́й; во́льнае ме́сца (у гатэлі)
3. бязду́мнасць, няўця́мнасць; няўва́жлівасць; безудзе́льнасць;
the vacancy of her expression абыя́кавасць яе́ вы́разу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
chamber
[ˈtʃeɪmbər]
1.
n.
1) пако́й -ю (у до́ме), спа́льня, за́ля f. (у пала́цы)
2) пала́та (у парля́мэнце), ме́сца пасе́джаньняў
2.
adj.
ка́мэрная, пакаёвая
chamber music — ка́мэрная му́зыка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mediate
[ˈmi:dieɪt]
1.
v.i.
1) быць пасярэ́днікам, пасярэ́днічаць
2) займа́ць пасярэ́дняе ме́сца або́ стано́вішча
2.
v.t.
1) даво́дзіць да пагадне́ньня пасярэ́дніцтвам
2) быць су́вязьзю
3.
adj.
праме́жны, праме́жкавы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
konkurować
незак.
1. кніжн. змагацца; спаборнічаць; канкурыраваць;
konkurować o pierwsze miejsce — змагацца (спаборнічаць) за першае месца;
2. уст. дамагацца рукі; сватацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
urodzenie
urodzeni|e
н. нараджэнне;
data (miejsce) ~a — дата (месца) нараджэння;
akt ~a — пасведчанне аб нараджэнні;
od ~a — з (ад) нараджэння
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Закля́ва ’завадзь’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна. Магчыма, ад закла з суф. ‑ʼава (параўн. качава ’месца, дзе качаўся конь’, Сцяцко, Афікс. наз., 34), але што выражае суфікс?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мутва́ ’канаўка з вадой, азярына’ (нараўл., Яшк.). Да мут (гл.). Аб суфіксе ‑ва гл. Сцяцко, Афікс. наз., 202. Сюды ж мутвіца ’рыбалоўнае месца, заліў’ (Нас. АУ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мышняк, мышнік ’месца, зарослае мохам Dumetum’ (Гарб.), ’зараснік, участак, які зарос кустамі’ (ковенск., Антановіч, дыс.). Да мох (гл.). Аб суфіксе -як гл. Сцяцко, Афікс. наз., 131.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мікі́ш, мікішы́ ’мускулы’ (карэліц., Весці, 4, 1969). Паводле месца націску слова набліжаецца да літ. minkìšas ’мякіш’, а таксама да miñkštis, minkštìmas/minkštimà ’тс’ (там жа, 129).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Валішча 1 ’ўпаўшае струхлелае дрэва’ (КСТ). Да валіць 1.
Валішча 2 ’месца, дзе робяць, валяць лес’ (КТС, КЭС, Мат. Гом.). Да валіць 1. Параўн. папялішча, іржышча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)