прыплю́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Націснуўшы, зрабіць плоскім, трохі сплюшчыць. Прыплюснуць галоўку цвіка.

2. Сціснуць, закрыць (павекі). Станішэўскі.. хітра прыплюснуў павекі, пакрытыя чырвонай сеткай жылак. Асіпенка. [Паненка] прыплюснула пяшчотна вейкі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссука́ць, ссучу, ссучаш, ссуча; зак., што.

1. Звіць, скруціць некалькі нітак у адну.

2. Зрабіць, падрыхтаваць што‑н. суканнем. Насвістваючы «Трансвааль, Трансвааль», выкраіў [Амелька] па шаблону халявы і перады, ссукаў і навашчыў дратву. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увяза́ць, увя́зваць

1. (зрабіць скрутак) zusámmenbinden* vt, éinpacken vt; verschnüren vt;

2. (узгадніць) in Éinklang bríngen*; (die Árbeit usw. mit j-m) ko¦ordiníeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насто́йваць​I кул. (зрабіць настойку з чаго-н.) zíehen lássen*; éinen Áufguss máchen; ánsetzen vt;

насто́йваць гарэлку на вішні éinen Schnaps mit Kírschen ánsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

магчы́мы möglich; etwáig; dénkbar (мажлівы); eventuéll [-vɛn-] (пры тых ці іншых акалічнасцях);

зрабі́ць усё магчы́мае sein Möglichstes [Béstes] tun*;

у ме́жах магчы́мага im Beréich des Möglichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смець разм. wágen vt, sich tráuen, sich unterstéhen*; dürfen* vi;

не смей! unterstéh dich (nur)!;

ты не смееш гэ́тага зрабі́ць! wag es bloß nicht!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абшука́ць, абшу́кваць

1. (зрабіць вобыск) durchsúchen vt, éine Háussuchung máchen [vórnehmen*] (пашяшканне і г. д.); éine Léibesvisitation [-vi-] vórnehmen* (чалавека);

2. (старанна агледзець) ábsuchen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зарубі́ць​II разм. (зрабіць засечку) éinkerben vt, éine Kérbe éinschneiden*;

◊

зарубі́ гэ́та сабе́ на но́се! Merk dir das!; schreib dir das hínter die Óhren!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атруці́ць, ‑ручу, ‑руціш, ‑руціць; зак., каго-што.

1. Прымусіць памерці, даўшы атруты. [Стэфа:] — Шкада сабаку. А што з ім? [Гаспадыня:] — Атруцілі. І ведаю нават хто. Савіцкі. — Мама, мама! — пачаў Юрка. — Ты ведаеш, чаму наш Лёнька памёр? Гэта ж Хімка атруціла яго? Гроднеў. // Пашкодзіць, ужыўшы атрутнае рэчыва. Міхал памёр ад сухот, мусіць, бо на вайне атруцілі яму лёгкія ўдушлівым паветрам. Чорны.

2. Зрабіць шкодным што‑н., усыпаўшы атруты. Атруціць ваду.

3. перан. Зрабіць шкодны ўплыў на каго‑, што‑н. [Леанарда:] — Душу мне атруцілі багачы. Клімковіч.

4. перан. Пазбавіць радасці, зрабіць непрыемным. [Аўгіння:] — Пэўна ж, я сама вінавата: на багацце пагалілася. А гэта багацце мне вылезла бокам і атруціла мне жыццё. Колас. Ды хіба мог я меркаваць тады, што гэты рахманы Паўлюк атруціць маё жыццё. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grass [grɑ:s] n.

1. трава́;

Keep off the grass.(надпіс) Па газо́нах не хадзі́ць!

2. slang марыхуа́на, «тра́ўка»

♦

not let the grass grow under your feet не адкла́дваць то́е, што трэ́ба зрабі́ць за́раз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)