надку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкусваць — надкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надломваць — надламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілоўваць — надпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць — надарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсякаць — надсячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назу́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. назубліваць — назубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

называ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. называць — назваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наймаць — наняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накальваць — накаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наква́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наквашваць — наквасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)