наваско́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наваскоўваць — наваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навіваць — навіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наві́нчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навінчваць — навінціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагнята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. нагнятаць — нагнясці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. награбаць — нагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надаку́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надакучваць — надакучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надбудоўваць — надбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяваць — надзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяляць — надзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклёпваць — надкляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)