дух м

1. (маральны настрой) Geist m -(e)s; Stmmung f -, -en; Mut m -(e)s (смеласць);

баявы́ дух Kmpfgeist m, Kmpfmoral f -;

стан духу Gemütsverfassung f -;

сабра́цца з духам Mut fssen; sich (D) ein Herz nhmen*;

падня́ць дух die Stmmung hben*;

па́даць духам den Mut verleren*;

2. (дыханне) tem m -s;

пераве́сці дух tem schöpfen [hlen];

у мяне́ дух займа́е mir stockt der tem;

бе́гчы на ўве́сь дух die Bine in die Hand nehmen*;

3. (прывід, здань) Geist m -es, -er, Gespnst n -(e)s, -er;

гавары́ць як на духу́ sich (D) etw. von der Sele rden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ask

[æsk]

1.

v.t.

1) пыта́ць, пыта́цца

to ask the way — пыта́цца даро́гі

Ask him how old he is — Спыта́йцеся ў яго́, ко́лькі яму́ гадо́ў

2) прасі́ць

to ask permission — прасі́ць дазво́лу

3) запро́шваць, дамага́цца

to ask too high a price — запро́шваць зана́дта высо́кую цану́

4) запраша́ць; зваць

She asked her friends to come to her house — Яна́ запрасі́ла сваі́х сябро́ў да сябе

5) вымага́ць, патрабава́ць

This job asks hard work — Гэ́тая паса́да вымага́е ця́жкае пра́цы

it asks for attention — Гэ́та вымага́е ўва́гі

2.

v.i.

1) прасі́ць

to ask for help — прасі́ць дапамо́гі

2) пыта́цца, даве́двацца

Did anyone ask for me? — Ці не́хта пыта́ўся пра мяне́?

- ask a riddle

- ask for it

- to ask for trouble

- ask out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

занести́ сов.

1. в разн. знач. зане́сці, мног. пазано́сіць;

занеси́ кни́гу това́рищу занясі́ кні́гу тава́рышу;

занеси́ э́то в ко́мнату занясі́ гэ́та ў пако́й;

чёрт меня́ сюда́ занёс чорт мяне́ сюды́ занёс;

2. (песком) зане́сці, мног. пазано́сіць, засы́паць, мног. пазасыпа́ць; (снегом) зане́сці, мног. пазано́сіць, заме́сці, мног. пазамята́ць;

3. (внести, вписать) зане́сці, мног. пазано́сіць, уне́сці, мног. паўно́сіць, упіса́ць, мног. паўпі́сваць, запіса́ць, мног. пазапі́сваць;

4. (поднять для какого-л. действия, замахнуться) узня́ць, замахну́цца, наме́рыцца;

занести́ топо́р узня́ць тапо́р (замахну́цца тапаро́м);

занести́ но́гу узня́ць нагу́ (наме́рыцца ступі́ць);

5. безл., прям., перен. зане́сці, мног. пазано́сіць;

вон куда́ его́ занесло́ вунь куды́ яго́ зане́сла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

броса́ть несов., в разн. знач. кі́даць;

броса́ть ка́мень кі́даць ка́мень;

броса́ть я́корь кі́даць я́кар;

маши́ну броса́ло во все сто́роны машы́ну кі́дала ва ўсе бакі́;

броса́ть оде́жду кі́даць адзе́нне;

броса́ть друзе́й кі́даць сябро́ў;

броса́ть кури́ть кі́даць куры́ць;

меня́ броса́ло в пот мяне́ кі́дала ў пот;

броса́ть жре́бий кі́даць жэ́рабя;

броса́ть ору́жие кі́даць збро́ю;

броса́ть тень на (кого, что) кі́даць цень на (каго, што);

броса́ть слова́ на ве́тер кі́даць сло́вы на ве́цер;

броса́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў (чый) агаро́д;

броса́ть де́ньги на ве́тер кі́даць (пуска́ць) гро́шы на ве́цер;

броса́ть на произво́л судьбы́ кі́даць (пакіда́ць) на во́лю лёсу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

свали́ться

1. (упасть с чего-л.) скі́нуцца, мног. паскіда́цца, звалі́цца, мног. пазва́львацца;

с во́за свали́лись гра́бли з во́за звалі́ліся (скі́нуліся) гра́блі;

2. (упасть, обрушиться на землю) павалі́цца, звалі́цца, упа́сці; (опрокинуться) абярну́цца;

забо́р свали́лся плот павалі́ўся (абярну́ўся);

челове́к свали́лся чалаве́к звалі́ўся;

4. перен. (обрушиться на кого-л.) звалі́цца;

свали́лось на меня́ тру́дное де́ло звалі́лася на мяне́ ця́жкая спра́ва;

5. (столкнуться — о судах) мор. сутыкну́цца;

как с не́ба свали́лся як з не́ба звалі́ўся;

свали́ться с плеч звалі́цца з плеч;

свали́ться как снег на́ голову звалі́цца як снег на галаву́;

гора́ с плеч свали́лась гара́ з плеч звалі́лася;

свали́ться с ног звалі́цца з ног.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тре́бовать несов.

1. патрабава́ць; (настойчиво) вымага́ць; (добиваться) дамага́цца;

тре́бовать по́мощи патрабава́ць дапамо́гі;

тре́бовать объясне́ний патрабава́ць (дамага́цца) тлумачэ́нняў;

он сли́шком мно́го тре́бует ён ве́льмі шмат патрабу́е (вымага́е);

2. (нуждаться в чём-л.) патрабава́ць (чаго); быць патрэ́бным (для каго, для чаго і каму, чаму); мець патрэ́бу (у чым);

э́то де́ло тре́бует большо́го о́пыта гэ́та спра́ва патрабу́е вялі́кага во́пыту;

больно́й тре́бует абсолю́тного поко́я хво́раму (для хво́рага) патрэ́бны абсалю́тны спако́й;

расте́ние тре́бует ухо́да раслі́не патрэ́бен до́гляд, раслі́на патрабу́е до́гляду;

3. (вызывать) выкліка́ць; (звать) зваць; клі́каць;

его́ тре́бует нача́льник яго́ выкліка́е нача́льнік;

меня́ тре́буют домо́й мяне́ клі́чуць (заву́ць) дамо́ў; см. потре́бовать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уби́ть сов.

1. (умертвить) забі́ць, мног. пазабіва́ць;

уби́ть напова́л забі́ць напава́л;

2. перен. (уничтожить) зні́шчыць;

3. перен. (глубоко огорчить, привести в отчаяние) прыбі́ць, прыгне́сці, прыве́сці ў ро́спач; (ошеломить) ашаламі́ць, агало́мшыць;

это изве́стие его уби́ло гэ́та ве́стка яго́ прыбі́ла (прыгняла́, прывяла́ ў ро́спач);

4. перен., разг. (потратить на что-л.) патра́ціць; (издержать — ещё) расхо́даваць, вы́даткаваць; (о времени) змарнава́ць;

уби́ть мно́го эне́ргии на что́-л. патра́ціць шмат эне́ргіі на што-не́будзь;

5. (уплотнить, утрамбовать) разг. убі́ць, утрамбава́ць;

6. (покрыть) карт., разг. пабі́ць;

уби́ть туза́ ко́зырем пабі́ць туза́ ко́зырам;

уби́ть вре́мя змарнава́ць час;

уби́ть мо́лодость змарнава́ць маладо́сць;

убе́й меня́ бог забі́ мяне́ бог;

уби́ть бобра́ ашука́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

устро́ить сов.

1. (соорудить, построить) устро́іць, зрабі́ць; (смастерить) змайстрава́ць; (приспособить для чего-л.) прыстро́іць, прыла́дзіць;

2. (организовать) арганізава́ць, нала́дзіць; (справить) спра́віць;

устро́ить встре́чу арганізава́ць (нала́дзіць) сустрэ́чу;

устро́ить сва́дьбу спра́віць вясе́лле;

3. (произвести, учинить) разг. устро́іць, учыні́ць;

устро́ить сце́ну устро́іць сцэ́ну;

устро́ить сканда́л учыні́ць сканда́л;

4. (привести в порядок) упара́дкаваць; (наладить) нала́дзіць, ула́дзіць;

устро́ить ко́мнату упара́дкаваць пако́й;

устро́ить семе́йную жизнь нала́дзіць сяме́йнае жыццё;

устро́ить дела́ упара́дкаваць (ула́дзіць) спра́вы;

5. (поместить, определить) устро́іць, ула́дзіць, уладкава́ць;

устро́ить на слу́жбу устро́іць (ула́дзіць, уладкава́ць) на слу́жбу;

6. разг. (оказаться подходящим) падысці́; (удовлетворить) задаво́ліць;

э́то меня́ устро́ит гэ́та мне пады́дзе, гэ́та мяне́ задаво́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Teil

m, n -(e)s, -e

1) ча́стка; до́ля

2) пай, до́ля, по́рцыя, ча́стка

j-m sin(en) ~ gben* — аддава́ць каму́-н. па заслу́гах

3) раён, ча́стка (горада)

4) ча́стка, раздзе́л (кнігі); до́ля, лёс (чалавека)

6) юрыд. бок

man muss bide ~e hören — трэ́ба вы́слухаць або́два бакі́

7) вайск. часць, падраздзяле́нне

8) тэх. дэта́ль

9)

zum ~ — частко́ва

zum grßen [gten] ~ — у зна́чнай ступе́ні [ме́ры]

ich für min(en) ~ — што (даты́чыцца) да мяне́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wchsen

*

I

vi (s)

1) расці́

sich (D) den Bart ~ lssen* — адпусці́ць бараду́

2) расці́, узраста́ць, павялі́чвацца

die rbeit wächst inem nter den Händen — рабо́ты стано́віцца ўсё больш

die rbeit wächst mir über den Kopf — у мяне́ рабо́ты па го́рла

3)

er ist deser Sche (D) nicht gewchsen — гэ́та яму́ не па плячу́

sie wren einnder gewchsen — яны́ былі́ ва́ртыя адзі́н аднаго́ [не ўступа́лі адзі́н аднаму́]

II

vt

1) вашчы́ць, васкава́ць

2) зма́зваць (лыжы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)