анафа́за

(ад ана- + фаза)

трэцяя фаза клетачнага дзялення, якая ідзе ўслед за метафазай і характарызуецца разыходжаннем храмасом да полюсаў клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕРБА́ЛЬНАЯ НО́ТА

(ад лац. verbalis славесны),

дыпламатычны дакумент, найбольш пашыраная форма дыпламатычнай перапіскі па бягучых пытаннях. Звычайна ідзе ад пасольства, місіі, мін-ва замежных спраў і не падпісваецца, а толькі змацоўваецца пячаткай.

т. 4, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

preparation [ˌprepəˈreɪʃn] n.

1. падрыхто́ўка; прыгатава́нне;

The preparations are complete. Пры гатаванні закончаны;

A new edition is in preparation. Ідзе падрыхтоўка новага выдання.

2. med. прэпара́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uphill​1 [ˌʌpˈhɪl] adj.

1. які́ ідзе ўго́ру;

an uphill road даро́га пад гару́

2. цяжкі́;

an uphill task цяжка́я зада́ча;

an uphill struggle цяжка́я барацьба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падво́рышча, ‑а, н.

Разм. Уся сялянская сядзіба. У дваццатым годзе, вярнуўшыся з вайны, Клім Турок застаў сваё падворышча амаль пустым — белапалякі, адступаючы, спалілі Узлессе. Шахавец. // Месца каля хаты, дома (двор, сад, агарод). Ганька ідзе дадому — на сваё і маміна, ужо зарослае падарожнікам і дробнай пякучай крапівой, падворышча, ідзе ў сваю хату. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларо́к, ‑рка, м.

Гандлёвая палатна. Каля шматлікіх часовых ларкоў, пабудаваных напярэдадні свята, ідзе бойкі гандаль рознымі рэчамі і прадуктамі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассаба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Разбэсціцца, распусціцца. І так рассабачыўся [Пракоп], што пасля ўжо куды сам захоча, туды і ідзе. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёшка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Брушная частка сяўругі, асётра і некаторых іншых рыб, якая ідзе ў ежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чапра́к, ‑у, м.

Найбольш тоўстая і моцная частка скуры са спіны жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і для тэхнічных патрэб.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нежывы́

1. неживо́й, мёртвый;

2. (неорганический) неживо́й;

~ва́я прыро́да — нежива́я приро́да;

3. (вялый) неживо́й, мёртвый; безжи́зненный;

ідзе́, як н. — идёт, как неживо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)